Τετάρτη 28 Δεκεμβρίου 2011

Τελευταίες μέρες στην Ελλάδα του 2011



Διανύουμε τις τελευταίες μέρες του καταστρεπτικού έτους 2011 και η πολιτική επικαιρότητα στο ελλαδιστάν του ωχαδερφισμού, συνεχίζει την αυτοκαταστροφική καταγραφή της.
Συνελήφθη …κλινήρης και μια μέρα πριν τα Χριστούγεννα ο ηγούμενος Ευφραίμ και οδηγήθηκε τηλεοπτικώς στον Κορυδαλλό για να βλέπει ο λαός και το ρωσικό ίδρυμα του Αγίου Όρους διαμαρτυρήθηκε έντονα για πολιτική σκοπιμότητα της ενέργειας. Παρότι η Επιτροπή για το σκάνδαλο Βατοπεδίου έχει επισήμως αποφανθεί πως σκάνδαλο δεν υπήρξε…και κυρίως δεν προκύπτει καμιά πολιτική ευθύνη…
Κάθε άλλη ενέργεια θα ήταν αντιληπτή πλην της σύλληψης του γέροντα για ανύπαρκτο σκάνδαλο!

Αγαπητός στο αγγλοσαξονικό κοινό παραμένει ο Γ. Α. Παπανδρέου ανακηρυσσόμενος μέσω της Telegraph τρίτος κατά σειρά ήρωας για το 2011, γιατί ρίσκαρε ( λέμε τώρα ) να αφήσει τους Έλληνες να αποφασίσουν για το ευρώ, άσχετα αν το δημοψήφισμα δεν έγινε ποτέ…(  και τους χάλασε την επιθυμία διάλυσης της ευρωζώνης  - προσθέτουμε εμείς -  με το αζημίωτο φυσικά, αφού παγκοσμίως κάποιο τρις ακούστηκε πως άλλαξε χέρια μέσω χρηματιστηρίων).

Είμασταν για γέλια, τώρα είμαστε για γλέντια.
Έτσι οι λεβέντες της ''λαϊκής δεξιάς'' του κ. Μανώλη πρωτοστατούντος είπαν να γλεντήσουν επαναστατικά (ο θεός να το κάνει) κι αντιμνημονιακά σε γνωστό κέντρο της Δάφνης με φιάλες scotch και ζεμπεκο-παραγγελιές.
Και δεν ντρέπονται καθόλου απεναντίας γέμισαν δηλώσεις με κορώνες σωτηρίας απ’ την Τρόικα και συνθήματα τοίχου αντιμνημονιακά αναρτηθέντα εντός μπουζουξίδικου.
Ο νέος τρόπος σωτηρίας των ελλήνων που πεινάνε και ιδιαίτερα των μικρών παιδιών είναι να τους δείχνεις πως τρως το δημόσιο χρήμα ( της αργομισθίας ) στα σκυλάδικα διασκεδάζοντας την ώρα που ο λαουτζίκος αργοπεθαίνει!
Αιδώς Αργείοι!

Δε θα σωθούμε ποτέ αν δεν απαλλαγούμε απ’ τους  σωτήρες μας κάθε απόχρωσης.

Ο Λουκάς σαφώς πιο σοβαρός συναντήθηκε με τον Ιερώνυμο να δούν πως μπορεί να συνεργαστεί η Πολιτεία με την Εκκλησία για τα συσσίτια.

Το φαινόμενο και μόνο των συσσιτίων έπρεπε να τους οδηγήσει όλους ανεξαιρέτως τους μεταπολιτευτικούς σε παραίτηση απ’ τα κοινά, αν διέθεταν το ελάχιστο φιλότιμο.
Απεναντίας τους οδήγησε σε σωρεία αγωγών για να εισπράξουν αναδρομικά κάποιων εκατομμυρίων euro.
Κι έτσι οι δημόσιες δαπάνες – η πηγή του κακού – αντί να μειώνονται, αυξάνουν ακόμη και την ώρα που η χώρα είναι πριν το γκρεμό.
Έχουν βρει τη λύση με το PSI  με το οποίο χρεοκοπεί ο λαός, σώζοντας τα δημόσια έξοδα συμπεριλαμβανομένων των σκυλάδικων.

Είναι τόσο σίγουροι για την συνήθη ψήφο του ''ρωμηού'' που κυβερνάν σαράντα χρόνια, ώστε οι δελφίνοι του ΠΑ Σόκ (και Δέος) αναζητούν με άγχος αρχηγό εκλεγμένο απ’ τη βάση για την επόμενη μέρα των εκλογών που θα ‘ρθουν (όταν έρθουν) και συνιστούν ιντερνετική διαδικασία και παρουσία αντί περιοδείας  καθότι στην ύπαιθρο τα αγροτικά προϊόντα γίνονται ''ιπτάμενα'' όταν αντικρίσουν πολιτικούς και δη πράσινους…
 
Διανύουμε τις μέρες της Σιγής των Αμνών…

Αυτή τη φορά δεν πρέπει ν’ αφεθεί η ιστορία σε επανάληψη και συγκατάβαση της αυτοκαταστροφής.
Το 2012 κανένα κόμμα, καμιά ξενόφερτη ιδεολογία και πρακτική, κανείς σωτήρας και λαοπλάνος, κανένας μέτριος και καμιά πολιτική μετριότητα και συντήρηση δεν πρέπει να βρει τόπο και θέση εξουσίας σ’ αυτή την ιερή Χώρα των θεών και των ηρώων που αφέθηκε να οδηγηθεί σε άθλια μοίρα.

Το 2012 οι καιροί ωριμάζουν για εθνική αφύπνιση, για ιδεολογική επανάσταση του  ελληνισμού, για συντακτική εθνοσυνέλευση μιας νέας εθνικής πορείας, για πολιτειακή αλλαγή  με Προεδρική Δημοκρατία των Αρίστων στα γράμματα και τις τέχνες, για κατάργηση των κομμάτων και ενιαίο εθνικό ψηφοδέλτιο ανάγκης και εθνικής συστράτευσης, για  ένα νέο μοντέλο παρεμβατικής ελεύθερης οικονομίας με άμεσο στόχο την ανάπτυξη και την κοινωνική δικαιοσύνη και κυρίως με όραμα για το αύριο τώρα, γιατί το 2012 ήρθε… 

Τα παραπάνω τα μπορούμε Με ή Χωρίς την Ευρώπη.
Γιατί μπορούμε να γίνουμε καλύτεροί τους και να τους το αποδείξουμε.

Παρασκευή 23 Δεκεμβρίου 2011

2012 Ευχές!

Θέλοντας να ευχηθώ στη μπλογκόσφαιρα για τις φετεινές γιορτές, σκέφτηκα καταρχήν πως αναφέρομαι σε γιορτές με κοινό σε εθνική κατάθλιψη και προβληματίστηκα, αλλά εν τέλει αποφάσισα να γιορτάσω και να σας ευχηθώ και να τους επιστρέψω μαζί σας τη θλίψη στη μούρη τους.

Έπειτα είπα να ξεφύγω απ' τα τετριμμένα δημοσιοθρησκευτικά ευχολόγια, καθότι απεχθάνομαι τα είδη κονσέρβας, αντιγραφής κι αναμασήματος της ίδιας κενής κι ανούσιας συνήθειας.
Έτσι στο δκό μου ευχετήριο μήνυμα θ' αναφερθώ στην εικόνα της πραγματικότητας πίσω απ' τη φωτεινή εορταστική κουρτίνα που συχνά μας τυφλώνει.  

Λένε λοιπόν πως τα Χριστούγεννα 2012 χρόνια τώρα, συμβολίζουν την είσοδο του γιατρικού της αγάπης σε έναν συναισθηματικά άρρωστο κόσμο. Λένε επίσης πως η πανάρχαια ηλιακή γιορτή της αναγέννησης του ήλιου συμβολίζει την ανθρώπινη ελπίδα για το καινούργιο.

Και τα δυο προϋποθέτουν την ενεργό συμμετοχή μας και όχι το χάζεμα της βιτρίνας του κόσμου μας.
Πρώτα εμείς - ο καθένας από εμάς - οφείλουμε να αποδεσμευτούμε για λίγο από τη μικρή φυλακή του Εγώ μας  και να διακρίνουμε πίσω απ’ τη βιτρίνα και τα λαμπιόνια και τα φανταχτερά στολίδια των δένδρων, εκείνον τον συνέλληνα και συνάνθρωπο που μας χρειάζεται.

Όχι απαραίτητα με χρήματα ή λίγο σπιτικό φαγητό απ’ το κονάκι μας, αλλά με ένα πλησίασμα θαλπωρής, με δυο ευχές που θ΄αγαντάρουν τον ανηφορικό ψυχισμό του και θ΄ανασάνει νιώθοντας συνοδοιπόρο συνάνθρωπο δίπλα του.

Κι ας φορτωθούμε ένα κομμάτι θλίψης δίπλα στην περίεργη μελαγχολία των εορτών για μας τους μεγαλύτερους.
Θά ΄ναι ευχή και ξόρκι και διπλή για μας χαρά αν την μετατρέψουμε σε παιδικό γέλιο και χαμόγελο συμπάθειας ηλικιωμένου, εκεί στη διπλανή μας πόρτα που ξέρουμε πως το στερούνται για χίλιους δυο άδικους λόγους που η ανθρώπινη αδικία ακόμη επιβάλλει δυστυχώς…

Ας θυμηθούμε απλά πως είμαστε κοινωνία , που πα να πεί πως ζούμε όλοι μαζί κι όχι τόσο χώρια ο καθένας μας όσο νομίζουμε ή όσο μας έμαθαν να νομίζουμε.
Ας ξαναγίνουμε άνθρωποι και έλληνες στοιχισμένοι σε φάλαγγα καλύπτοντας τον συνάνθρωπο με την ασπίδα μας στ΄αριστερά της στοίχισής μας.

Και τότε, μόνο τότε, το 2012 θα είναι ένα καινούργιο Έτος για όλους μας και για τον ελληνισμό που τόσο το χρειάζεται και περιμένει από μας, απ’ τον καθέναν μας να σηκώσει πάνω του και να φέρει στον τόπο την Ελπίδα για ένα καλύτερο Αύριο για μια καινούργια Ημέρα, μαζί με 2012 ευχές ελληνικές κι ανθρώπινες… 
    
Και για να σπάσουμε λίγο τον περιρέοντα τόνο της γιορτινής εθνικής μας θλίψης ας σατυρίσουμε τα φετεινά μας κάλαντα :

Άγιος Βασίλης έφτασε, απ' την Καππαδοκία,
μα βρήκε χώρα μπάχαλο, φόρους και αδικία!

Άγιος Βασίλης έφτασε, μα έχει απηυδήσει,
τον κυνηγά η Τρόϊκα κι Εκείνον να τον γδύσει!

Ετρεξε στην Κυβέρνηση, άσυλο να ζητήσει,
να δείξει λίγη ανθρωπιά, τα δώρα να χαρίσει!

Μα του 'παν το Μνημόνιο, πως έκοψε τα δώρα
και παίρνουν το δισάκι του, για να σωθεί η χώρα!

Άφησαν μόνο την στολή, στον σκορποχέρη Άγιο,
για να 'χει λόγο, να σκορπά Ελπίδες και Κουράγιο!

Μπερδέψατε τους είπ' Αυτός, τα δισ. με το δισάκι...
Τα δισ. να τα γυρέψετε, από τον μιζαδορ-Ακη!


Χρόνια Πολλά με Υγεία Χαμόγελο Δύναμη κι Αισιοδοξία κι ευτυχισμένο πράγματι το 2012 για όλους τους έλληνες!

Δευτέρα 19 Δεκεμβρίου 2011

Καλά Ηλιούγεννα

Ορίζοντας πάλι τον αέναο κύκλο του χρόνου, στις 21 Δεκέμβρη, εκεί στο σταυρό του Νότου ο ήλιος αρχίζει πάλι ν’ ανεβαίνει και η μέρα μας να μεγαλώνει.
Οπότε - επί της ουσίας 'Καλά Ηλιούγεννα' Έλληνες όπου γης, από νωρίς γιατί το 2012 είναι κοντά και μεις τρέχουμε και βιαζόμαστε. Γνωρίζοντας ή μη πως 'γενιά λιογέννητη' μπαίνουμε στο 2012 και πολλά αν όχι όλα αλλάζουν...


Φέτος ένεκα μνημονίων και μνημόσυνων ο Σεντ Μπιλ μάλλον θα μας ξεχάσει σαν λαό και οι κάμερες ασφαλείας αντί για ταράνδους πιθανόν να ανιχνεύσουν κάτι μεταξύ Πάγκαλου και Βενιζέλου νυχτιάτικα...
Αρκούν οι δημοσκοπήσεις της MRB για να δούμε πως η Πολιτεία μας έγινε χίμαιρα κι οι πολιτικοί μας 'σωτήρες' γυμνοί πλέον στην αλήθεια που τρέχουν να σωθούν σε μια ύστατη καρέκλα εξουσίας, φωνάζοντας ακόμη πως μας σώζουν...
Ακόμη κι η αριστερά βλέπει πως δεν μπορεί να γίνει σωσίβιο - από τρύπια εφεδρική λέμβος - και μεις ψάχνουμε να βρούμε το Θανάση του λαού να τον ρωτήσουμε τι έκανε στον πόλεμο χωρίς ν’ ακούμε τα κανόνια του πολέμου γύρω μας...
Εμείς ακόμη λείπουμε... Ο τρίτος παγκόσμιος πόλεμος άρχισε και μεις ο ελληνικός λαός ακόμη λείπουμε... Εμείς οι Έλληνες! Που πα να πει οι θαρρετοί κι οι μυαλωμένοι της γης...
Άραγε θα λείπουμε και το 2012?
Ή θα ...εκλείπουμε?

Πάντα επίκαιρος ο ποιητής και σας αφιερώνω δυο στροφές του :
'' Δεν έχεις Όλυμπε θεούς, μήτε λεβέντες η Όσσα,
ραγιάδες έχεις, μάνα Γη, σκυφτούς για το χαράτσι,
κούφιοι κι οκνοί καταφρονούν την θεία τραχιά σου γλώσσα,
των Ευρωπαίων περίγελα και των αρχαίων παλιάτσοι''
(Κωστής Παλαμάς)


Καλές γιορτές σε όλους!
και να θυμάστε πως : ή θα ξαναβρούμε τις πραγματικές ρίζες μας ή θα αφανιστούμε αργά και μοιραία... 

Τετάρτη 7 Δεκεμβρίου 2011

Νέα Γεωστρατηγική Αν. Μεσογείου - Αιγαίου και απειλή Πολέμου

[Απο τα ''Επίκαιρα'']

Στην Τουρκία ''δίνει'' τον έλεγχο του μισού Αιγαίου το Stratfor, ένα από τα μεγαλύτερα...   αμερικανικά think tank, το οποίο απηχεί σε σημαντικό βαθμό τους σχεδιασμούς αλλά και τις προθέσεις της Ουάσιγκτον σε γεωστρατηγικό επίπεδο.
Στην ανανεωμένη ανάλυσή του, που δόθηκε στη δημοσιότητα στις αρχές της εβδομάδας, το αμερικανικό think tank υποστηρίζει πως θα είναι αδύνατον για τη χώρα μας να επιβιώσει χωρίς ''εξωτερικούς προστάτες'', διατυπώνοντας, ταυτόχρονα, το ερώτημα εάν η Ελλάδα ''είναι έτοιμη να δεχτεί τον περιορισμό του γεωπολιτικού της ρόλου στην περιοχή''.
Το μήνυμα που στέλνουν προς την ελληνική κυβέρνηση οι ''εγκέφαλοι'' του Stratfor είναι λίγο πολύ ξεκάθαρο: Ή θα εναρμονιστεί πλήρως με τις απόψεις των ''γερακιών'' της αμερικανικής γραφειοκρατίας ή, σε διαφορετική περίπτωση, ουδείς μπορεί να εγγυηθεί για το μέλλον της χώρας, το οποίο οι ''εγκέφαλοι'' του think tank χαρακτηρίζουν, μάλιστα, ''απρόβλεπτο''.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, είτε έχουν βάση οι προβλέψεις του Stratfor είτε όχι, κύκλοι του υπουργείου Εθνικής Άμυνας αναφέρουν ότι τέτοιου τύπου αναλύσεις μόνο άσχετες δεν είναι με την ανακάλυψη των τεράστιων κοιτασμάτων φυσικού αερίου στη Νοτιοανατολική Μεσόγειο, η ύπαρξη των οποίων σχεδόν αυτομάτως προκαλεί την αναδιανομή των ρόλων μεταξύ των κρατών στην ευρύτερη περιοχή, επαναφέροντας στο προσκήνιο την ανάγκη ενίσχυσης του ελληνικού οπλοστασίου για την άμυνα της χώρας.
Στο πλαίσιο αυτό και με δεδομένο ότι απαραίτητη προϋπόθεση για την παραχώρηση αδειών άντλησης των κοιτασμάτων αυτών είναι η κήρυξη Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) από την ελληνική πλευρά, η κυβέρνηση ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, από την προηγούμενη στρατιωτική ηγεσία να της απαντήσει στο ερώτημα εάν οι ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις είναι σε θέση να υποστηρίξουν μια τέτοια κίνηση.
Η απάντηση της απελθούσας ηγεσίας του στρατεύματος ήταν καταφατική, εκτιμώντας πως η χώρα μας εξακολουθεί να διατηρεί το πλεονέκτημα στο ενδεχόμενο της ένοπλης αντιπαράθεσης με την Τουρκία, υπό τον όρο, όμως, ότι το ΥΠΕΘΑ θα προχωρήσει την ενίσχυση των Ενόπλων Δυνάμεων σε τρεις κατευθύνσεις: προμήθεια επιπλέον ανταλλακτικών για τα μηχανοκίνητα μέσα, ενίσχυση των αποθεμάτων πυρομαχικών και αύξηση του χρόνου της στρατιωτικής θητείας, προκειμένου να αυξηθεί ανάλογα και η πληρότητα των μονάδων της πρώτης γραμμής.
Σύμφωνα, πάντως, με τις ίδιες πληροφορίες, οι Έλληνες ανώτατοι αξιωματικοί δεν παρέλειψαν να ασκήσουν κριτική και για το γεγονός ότι, ενώ υπήρχαν προσφορές για την παροχή δωρεάν οπλισμού από τρίτες χώρες προς τις Ένοπλες Δυνάμεις, ύψους άνω του 1 δις ευρώ, εντούτοις οι σχετικές συμφωνίες δεν προχώρησαν, ακριβώς διότι ήταν... δωρεάν και άρα χάλαγαν τη δουλειά στους κάθε λογής μεσάζοντες που ενδημούν στο χώρο των εξοπλιστικών προμηθειών...

Ανησυχία για ολοκληρωτικό πόλεμο στο Αιγαίο
Σύμφωνα, πάντως, με τους ίδιους κύκλους του ΥΠΕΘΑ, εκείνο που ανησυχεί περισσότερο τη δεδομένη χρονική περίοδο το Πεντάγωνο είναι το ενδεχόμενο έκρηξης θερμού επεισοδίου ή ακόμη και ολοκληρωτικού πολέμου στο Αιγαίο, σε περίπτωση που η Άγκυρα θελήσει να εκμεταλλευτεί την ελληνική οικονομική αδυναμία, προκειμένου να επιβάλει τους σχεδιασμούς της στο Αιγαίο.
Να σημειώσουμε ότι σε απόρρητο έγγραφο των Ενόπλων Δυνάμεων υπάρχει καταγεγραμμένος ο φόβος πως σ’ ένα τέτοιο ενδεχόμενο ελλοχεύει ο κίνδυνος το μέτωπο να επεκταθεί όχι μόνο στη Θράκη, αλλά και στη Μακεδονία, μέσω μεθοριακών δρόμων που θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει «τρίτη χώρα» πάνω από τα βόρεια σύνορά μας...
Με αφορμή το παραπάνω, βεβαίως, εκείνο που προκαλεί εντύπωση είναι ο λόγος για τον οποίο η νέα δομή δυνάμεων των Ενόπλων Δυνάμεων δεν έλαβε σοβαρά υπόψη της την πιθανότητα αυτή, προχωρώντας στη διάλυση του συνόλου σχεδόν των στρατιωτικών σχηματισμών, που είχαν ως βασικό αντικείμενό τους τη φύλαξη των βόρειων συνόρων μας.
Επίσης, να θυμίσουμε ότι πριν από εννέα περίπου μήνες είχε ζητηθεί και από τους εθνοφρουρούς στην περιοχή της Μακεδονίας να παραδώσουν στις αστυνομικές Αρχές τα όπλα που τους είχαν δοθεί από την πατρίδα ακριβώς για να υπερασπίσουν το ελληνικό έδαφος σε τυχόν επίθεση από Βορρά.
Εκείνο, πάντως, που επίσης ανησυχεί ιδιαίτερα τους Έλληνες επιτελείς είναι οι κινήσεις στις οποίες προβαίνει παρασκηνιακά το τελευταίο διάστημα η Άγκυρα, έτσι ώστε να ''σπάσει'' τον άξονα Αθήνας - Λευκωσίας - Τελ Αβίβ.
Σύμφωνα με πληροφορίες, Τουρκία και Ισραήλ έχουν ξεκινήσει εκ νέου επαφές σε ''χαμηλό'', όμως, επίπεδο, προκειμένου οι δύο πλευρές να βελτιώσουν τις σχέσεις τους και να άρουν τη μεταξύ τους ένταση και πολεμική, μια εξέλιξη που τίποτα καλό δεν προοιωνίζεται για τη χώρα μας, δεδομένου ότι ακόμη και τώρα –όπως προκύπτει κι από την προχθεσινή επίσκεψη του Ισραηλινού υπουργού Εξωτερικών, Ντάνι Αγιαλόν, στην ελληνική πρωτεύουσα– η Αθήνα ποντάρει πολλά στην αμυντική συνεργασία μεταξύ Ελλάδας και Ισραήλ, ως απάντηση στις επιδιώξεις της Άγκυρας να διαδραματίσει ρόλο ''περιφερειακού χωροφύλακα'' σε μια περιοχή που εκτείνεται από το Αιγαίο έως τον Καύκασο.
Ενδεικτικά να σημειώσουμε ότι οι ελληνο-ισραηλινές αμυντικές σχέσεις –μαζί με την ενέργεια– ήταν από τα βασικά θέματα που συζήτησε ο Ισραηλινός υπουργός με τους υπουργούς Εξωτερικών και Άμυνας, Σταύρο Δήμα και Δημήτρη Αβραμόπουλο.
Ήδη, άλλωστε, προωθείται δυναμικά η ιδέα της τριμερούς συνεργασίας μεταξύ Ισραήλ, Ελλάδας και Κύπρου, μέσω σχεδίου τριμερούς Μνημονίου Συνεννόησης (MOU), το οποίο αφορά και στη διαχείριση των υδατικών πόρων και αναμένεται να υπογραφεί σύντομα.
Η συνεργασία αυτή δίνει κομβική θέση διαμετακομιστικού σταθμού στην Ελλάδα, λόγω της γειτνίασής της με την ευρωπαϊκή αγορά.
Επί του παρόντος, οι Ισραηλινοί θεωρούν πως οι δύο χώρες ''είναι εταίροι στις προκλήσεις και στις ευκαιρίες'', κάτι που αναμένεται να επιβεβαιωθεί και το επόμενο χρονικό διάστημα, στο πλαίσιο συναντήσεων που έχουν προγραμματιστεί να έχουν μεταξύ τους ανώτατοι αξιωματούχοι της  ελληνικής και της ισραηλινής κυβέρνησης.

Το Stratfor σε ρόλο... ''Κασσάνδρας''
Δεν είναι η πρώτη φορά, το τελευταίο χρονικό διάστημα, που η χώρα μας βρίσκεται στο στόχαστρο του γνωστού για τη σχέση του με τις εκάστοτε αμερικανικές κυβερνήσεις, όπως και με τη CIA, think tank Stratfor. Στην έκθεση που παρουσίασε στις αρχές της εβδομάδας το συγκεκριμένο γεωστρατηγικό ινστιτούτο, εκτός του ότι ''βλέπει'' τη χώρα μας να χάνει σταδιακά τον έλεγχο του Αιγαίου, παραθέτει και αρκετές ακόμη δυσοίωνες προβλέψεις για όλ’ αυτά που, σύμφωνα με τους αναλυτές του, ενδέχεται να λάβουν χώρα στην περιοχή και αφορούν στην Ελλάδα.
Ξεκινώντας την ανάλυσή τους, οι ''εγκέφαλοι'' του Stratfor υποστηρίζουν πως η από αρχαίων χρόνων ελληνική επιδίωξη για κυριαρχία στην Ανατολική Μεσόγειο δεν μπορεί ούτε σαν... όνειρο να συζητηθεί και ότι επιτακτική ανάγκη πλέον είναι ο έλεγχος του Αιγαίου.
Στο πλαίσιο αυτό και αφού προηγουμένως επισημαίνεται ο αναβαθμισμένος ρόλος της Άγκυρας, το ινστιτούτο σημειώνει πως ''η Ελλάδα θα πρέπει να ξαναβρεί έναν τρόπο ούτως ώστε να ξαναγίνει χρήσιμη στις μεγάλες δυνάμεις –πράγμα απίθανο, εκτός κι αν υπάρξουν συγκρούσεις στα Βαλκάνια– ή θα πρέπει να επιδιώξει τη διαρκή ειρήνη με την Τουρκία''.
Σύμφωνα με την ανάλυση, τα επόμενα τρία χρόνια θα είναι έτσι κι αλλιώς καθοριστικά, με τη χρεοκοπία να είναι πάντα ένα ανοιχτό ενδεχόμενο.
''Μετά τη χρεοκοπία, η Ελλάδα μπορεί να αντιμετωπίσει την πλήρη κατάρρευση και κοινωνική βία που έχει να δει από την περίοδο της χούντας.
Η Ελλάδα βρίσκεται μπροστά στο άγνωστο. Και, για πρώτη φορά από το 1820, είναι πραγματικά μόνη'', υποστηρίζει το αμερικανικό think tank.
Να επισημάνουμε ότι και πριν από δύο μήνες, σε ανάλογη ανάλυσή του, το Stratfor περιέγραφε με μελανά χρώματα το μέλλον της χώρα μας, τονίζοντας πως η επιδίωξη του μέγιστου κέρδους που απορρέει από τη γεωστρατηγική της θέση, είναι η τελευταία επιλογή της.
Στη συγκεκριμένη έκθεσή του το αμερικανικό think tank αναφέρει ως λύση το να εκμεταλλευτεί η Ελλάδα τον ανταγωνισμό των ξένων δυνάμεων στην Ανατολική Μεσόγειο, διαθέτοντας ''χώρο'' σε κάποια ξένη δύναμη ώστε να αναμετρηθεί με κάποια άλλη στη γειτονιά της.
''Για παράδειγμα, όταν η Ελλάδα κέρδισε την ανεξαρτησία της, αυτή η ξένη δύναμη ήταν η Βρετανία, η οποία χρησιμοποίησε τον αγώνα των Ελλήνων κατά της Τουρκίας. Αργότερα, οι Αμερικανοί έπαιξαν παρόμοιο ρόλο στην Ελλάδα κατά των Σοβιετικών'', υποστηρίζει το ινστιτούτο, προσθέτοντας πως και στις δύο περιπτώσεις υπήρξε μαζική εισροή κεφαλαίου στην Ελλάδα.
Σε ένα τέτοιο ενδεχόμενο, οι Τούρκοι παρουσιάζονται και πάλι ως ο πιο πιθανός αντίπαλος, το αμερικανικό ινστιτούτο σημειώνει, όμως, ότι αυτό θα συμβεί μόνο στην περίπτωση που οι γείτονες κάνουν εξαιρετικά λανθασμένους υπολογισμούς στις σχέσεις τους με το Ισραήλ ή την Κύπρο.

Σωτήρες καταστροφείς και Ηγέτες


Όταν ο διψασμένος στρατός του Μ. Αλεξάνδρου διέσχιζε την έρημο της Γεδρωσίας, οι στρατιώτες του προσέφεραν λίγο νερό σε ένα κράνος και αυτός ρωτώντας αν είναι αρκετό για να ξεδιψάσουν όλοι, στην αρνητική απάντηση γύρισε προς το στράτευμα και έχυσε το νερό στην άμμο, παραδειγματίζοντας ως Ηγέτης στην κοινή συστράτευση...
Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει τόσο όσο κι η απουσία των ηγετών της ιστορίας.

Una faccia una razza (ένα πρόσωπο μια φυλή) αρεσκόμαστε να λέμε για εμάς και τους Ιταλούς γείτονές μας, αλλά πρόσφτα αποδείχθηκε πως ούτε κι αυτή πλέον η συγγένεια μας ανέχεται.
Στο απόγειο της κρίσης χρέους οι Ιταλοί όρισαν 10 υπουργούς της μεταβατικής κυβέρνησης και μεις 46 υπουργούς, υφυπουργούς και παρατρεχάμενους έλληνες συν δυό τρεις γερμανούς επισκοπούντες.
Ο πρωθυπουργός Μόντι σε ένδειξη ηγετικής συνέπειας παραχώρησε τη μισθοδοσία του στο ιταλικό δημόσιο, η δική μας κυβέρνηση πρώην και νυν μας ''σώζει'' με το αζημίωτο των αμοιβών της και των προνομίων της...
Εκεί τα κόμματα συνηγορούν στη λογική αντιμετώπιση της κατάστασης και στην προσεκτική διάρθρωση των μέτρων λιτότητας, εδώ τα κόμματα φορολογούν οριζοντίως και δανείζονται ανεξέλεγκτα με εχέγγυο την μελλοντική τους παρουσία (?)
Εκεί η ιταλίδα υπουργός ανακοίνωσε τα μέτρα λιτότητας στους συνταξιούχους κλαίγοντας, εδώ ανακοινώθηκαν με σκηνοθετημένο prestige χολυγουντιανής  υποκρισίας.

Είμαστε τόσο γραικύλοι τελικά? Χάθηκαν στην ιστορία οι έλληνες?
Τα μάτια όλου του κόσμου είναι στραμμένα πάνω μας και μεις αίφνης απουσιάζουμε από την Ιστορία της ανθρωπότητας?
Οι φέρελπεις της ανθρώπινης ελευθερίας αφανίστηκαν στο βόθρο του γραικυλισμού?
Αν πράγματι αυτό συμβαίνει και δεν ανατάξει ο ελληνισμός στο ύψος του ιστορικού του πανανθρώπινου καθήκοντος και ευθύνης, τότε η ιστορία θα είναι αδυσώπητη.

Ζούμε σε πλήρη εθνική παράνοια αδυνατώντας να κατανοήσουμε το αυτονόητο.
Δεν πρόκειται να μας σώσουν αυτοί που για μια ολόκληρη γενιά μας κατάστρεψαν.
Δεν πρόκειται να σωθούμε εμείς που για μια ολόκληρη γενιά στερούσαμε και στερούμε πόρους από το ελληνικό κράτος με κάθε μορφή, ανεχόμενοι την άκρατη ιδιωτεία, τον ωχαδερφισμό και τη μετριότητα.

Προσπαθούμε δήθεν να λύσουμε το οικονομικό πρόβλημα με οικονομικά παιδαριώδη (φόροι- ύφεση- ανεργία- δανεισμός) βαθαίνοντάς το όλο και περισσότερο.
Έσοδα 80 δις ζητάει το 2012 ο κρατικός προϋπολογισμός εκ των οποίων τα 60 οδεύουν σε χρεολύσια και εισπράττουμε 50-60 δις από φόρους χωρίς να υπολογίσουμε την εισπρακτική αδυναμία λόγω ύφεσης.
Μηδέν για Ανάπτυξη, 10-20 δις και τα υπόλοιπα δανεικά για να συντηρηθεί το δημόσιο και η μισή ελλάδα άνεργη χωρίς πρόσβαση σε μετρητά και οι φόροι ζουν και βασιλεύουν και αυξάνονται μέχρι να κόψεις φως και νερό και εντέλει να χάσεις το ακίνητό σου και τη στέγη σου και να καταστείς κουρελής στο δρόμο…
Κι αφού τα δώσεις όλα να σε πετάξουν με κλοτσιές εκτός ''πολιτισμένης'' Ευρώπης.
Αυτή είναι  η πορεία μας. Προδιαγεγραμμένη. Αλλά οι σωτήρες μας επιμένουν πως θα μας σώσουν και μεις ακόμη βαυκαλιζόμαστε στο ψέμα που μας λανσάρουν εκ του ασφαλούς, έστω κι αν δεν κάνουν μια συμβολική κίνηση για να μας δείξουν πως κατανοούν τη πραγματικότητα, την συμμερίζονται και παραδειγματίζουν με δικές τους θυσίες ως ηγέτες.
Γιατί προφανώς άλλο πράγμα είναι οι σωτήρες και άλλο οι Ηγέτες.
Μα θα μου πείτε οι σωτήρες μας δεν το βλέπουν? Φυσικά ναι, αλλά οδεύουν εκ του ασφαλούς, γιατί τα 600-900 δις στην Ελβετία δεν τάχει ο ελληνικός λαός κι ούτε πρόκειται να μάθει τους δικαιούχους του ακόμη κι όταν γίνει κουρελής στο δρόμο του νεοφιλελεύθερου βαρβαρισμού…   
Μόνη λύση είναι η αλλαγή του πολιτικού και του οικονομικού μοντέλου μας, έστω και τώρα. 
Προεδρική Δημοκρατία των αρίστων στην αρετή , τα γράμματα και τις τέχνες και Παρεμβατική Ελεύθερη Οικονομία με σύγχρονο αναπτυξιακό και κοινωνικό προσανατολισμό. 

Τρίτη 6 Δεκεμβρίου 2011

Ελληνικό ''γκάζι'' επιτέλους για Πετρέλαιο και Ορυκτά

Γεωτρύπανα σε 10 με 15 θαλάσσια ''οικόπεδα'' νότια της Κρήτης και στο Ιόνιο Πέλαγος θα πέσουν μέσα στο 2012 προκειμένου να ερευνηθεί η ύπαρξη κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου.
Η κυβέρνηση γκαζώνει... στο θέμα των υδρογονανθράκων και μάλιστα διεθνείς εταιρείες εξόρυξης πετρελαίου έχουν ήδη εκδηλώσει ενδιαφέρον για τις περιοχές νότια της Κρήτης.
Αυτά ανακοίνωσε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής Γιάννης Μανιάτης κατά τη διάρκεια ομιλίας του στη Βουλή στο πλαίσιο της συζήτησης για τον προϋπολογισμό.

Οπως είπε, ήδη και στην Εφημερίδα των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων δημοσιεύτηκε η πρόσκληση της ελληνικής κυβέρνησης για τη διενέργεια σεισμικών ερευνών στην ευρύτερη περιοχή του Ιονίου Πελάγους και νότια της Κρήτης ''με στόχο μέσα στο 2012 να προχωρήσουμε σε διεθνή Γύρο Παραχωρήσεων, με περίπου 10 - 15 οικόπεδα (blocks)''.
Μάλιστα ο κ. Μανιάτης έσπευσε να πει πως στον σχετικό χάρτη που δημοσιεύεται και καλούνται οι εταιρείες να συμμετάσχουν ''περιλαμβάνονται τα όρια της Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης''. Συμπλήρωσε ότι και με την τελευταία νομοθετική ρύθμιση που έκανε το ΥΠΕΚΑ κατοχυρώνονται τα εθνικά κυριαρχικά δικαιώματα.
Ο υφυπουργός αναφέρθηκε επίσης και στην προκήρυξη των τριών διεθνών διαγωνισμών εκμετάλλευσης και εξόρυξης υδρογονανθράκων στον Πατραϊκό Κόλπο, τα Ιωάννινα και το Κατάκολο. Δηλώνει με βεβαιότητα πως σε αυτές τις περιοχές όπως και ανοιχτά της Κέρκυρας στις περιοχές ''Αχιλλέας'' και ''Πύρρος'' υπάρχουν βεβαιωμένα κοιτάσματα πετρελαίου 300 με 500 εκατ. βαρέλια.
Αυτά μπορούν να δώσουν για τα επόμενα 20 με 25 χρόνια στο Δημόσιο έσοδα 15 με 20 δισ. δολάρια (με τιμές βαρελιού 80 έως 100 δολάρια). Ο κ. Μανιάτης πρότεινε μάλιστα πως τα έσοδα από τις εξορύξεις πετρελαίου μπορούν να αξιοποιηθούν σύμφωνα με το παράδειγμα της Νορβηγίας. Εκεί έχει δημιουργηθεί ένα μεγάλο ασφαλιστικό ταμείο (Fund) που αποτελεί εχέγγυο για τη βιωσιμότητα του συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας για πολλές δεκαετίες.

Ορυκτός πλούτος αξίας 28 δισ. ευρώ
Ο ''κρυμμένος'' θησαυρός της χώρας
Στην αξιοποίηση του ορυκτού πλούτου αξίας 28 δισ. ευρώ που βρίσκεται στο υπέδαφος της χώρας προχωρά η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ. Χρυσός, χαλκός, μόλυβδος, ψευδάργυρος, άργυρος, αντιμονίτης και άλλα μέταλλα αποτελούν τον κρυμμένο θησαυρό της χώρας.
Οπως έκανε γνωστό ο υφυπουργός Γιάννης Μανιάτης, τις επόμενες μέρες προκηρύσσεται ο διαγωνισμός για τον μεταλλευτικό χώρο της περιοχής Βάθης - Γερακαρίου στον νομό Κιλκίς, με βέβαια απολήψιμα αποθέματα 1,5 δισ. ευρώ και αναμενόμενα αποθέματα αξίας 7 δισ. ευρώ.
Επίσης, σε δημόσια διαβούλευση έχει τεθεί και το πλαίσιο της προκήρυξης διενέργειας διεθνών πλειοδοτικών διαγωνισμών των δημόσιων μεταλλευτικών χώρων στις περιοχές Πολυκάστρου - Σκρα στο Κιλκίς και του Καλλυντηρίου στη Ροδόπη. Η συνολική αξία των βέβαιων αποθεμάτων είναι 1 δισ. ευρώ και των αναμενόμενων στα 3 δισ. ευρώ. Δηλαδή στα μεταλλεία Βάθης - Γερακαρίου, Πολυκάστρου - Σκρα και Καλλυντηρίου τα βέβαια αποθέματα είναι 2,5 δισ. ευρώ και τα αναμενόμενα 10 δισ. ευρώ.
Ο κ. Μανιάτης θέλοντας επίσης να δώσει έμφαση στη σημασία της αξιοποίησης του ορυκτού πλούτου για την ελληνική οικονομία τόνισε ότι στην ευρύτερη περιοχή του Λαυρίου έχουν εντοπιστεί 366 διαφορετικά ορυκτά που την κατατάσσουν στην τέταρτη θέση παγκοσμίως, ενώ μόνο στη Χαλκιδική τα κοιτάσματα είναι αξίας άνω των 12 δισ. ευρώ.

Σάββατο 26 Νοεμβρίου 2011

Russia - Serbia - Hellas

Μόνον λίγοι blogger τόλμησαν να το περιγράψουν τη στιγμή που τα μέσα ενημέρωσης σιώπησαν για μια ακόμη φορά...
Στον αγώνα Ζενιτ-ΑΠΟΕΛ προχθές στην Αγία Πετρούπολη, οι Ρώσοι φίλαθλοι απλά δεν μπορούσαν να κρύψουν την αγάπη τους για την Κύπρο και την Ελλάδα και την απέχθειά τους για τους εισβολείς στην Μεγαλόνησο...
Για πρώτη φορά, ίσως στην ιστορία των αγώνων της UEFA, οπαδοί μιας ομάδας, ανάρτησαν πανό που υποστήριζε την … αντίπαλη ομάδα [ ΚΥΠΡΟΣ ΓΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ] και την χώρα από την οποία προέρχεται!
Όταν δε, διεκόπη ο αγώνας λόγω καπνογόνων, οι Ρώσοι έκαψαν και μία τούρκικη σημαία!
Όταν ακόμη τέθηκε θέμα προστίμου απο την UEFA για την ανάρτηση πανό με πολιτικά συνθήματα, παρότρυναν τους φιλάθλους να σηκώσουν πιο πάνω τα πανό και θα κάλυπταν οι ίδιοι τα πρόστιμα...
Πανό που μεταξύ άλλων έγραφαν ''Russia Serbia Hellas''.
'' Russia Serbia Hellas '' το σύνθημα που επίκαιρα αναφέρεται στην πραγματικότητα και που υπενθυμίζει τη φυσική, άδολη και ιστορικά μακρόχρονη και συνεπή συμμαχία του Ορθόδοξου Τόξου της Ανατολής.
Τριών λαών που αποτελούν ιστορικό κομμάτι της ευρωπαϊκής καρδιάς και μεταίχμιό της με την Ανατολή, όσο κι αν η σημερινή Ευρώπη η κατώτερη των πολιτικών της περιστάσεων το ξεχνά, αφήνοντας τη Ρωσία εκτός ΕΕ, βομβαρδίζοντας μέσω ΝΑΤΟ τη Σερβία και απειλώντας και χλευάζοντας την Ελλάδα την κοιτίδα του ευρωπαϊκού της πολιτισμού...
Μα όσο κι αν τα στυγνά  συμφέροντα καθορίζουν τις διεθνείς σχέσεις, η Ελλάδα θα είναι εδώ για να δείχνει τον δρόμο της ελευθερίας και της δημοκρατίας στους λαούς, η Σερβία θα είναι εδώ στην καρδιά της Ευρώπης για να θυμίζει το άδικο και τη βαρβαρότητα μιας ελλειματικής Ευρώπης και η Ρωσία θα είναι εδώ για να θυμίζει πως Ευρώπη χωρίς τη Ρωσία, είναι απλά ένα ημιτελές σχήμα...
Σήμερα που η ρήση ''ανήκομε εις την Δύσην'' φαντάζει τόσο παρωχημένη, ας θυμηθούμε πως εμείς δεν ανήκουμε πουθενά πέρα απο τη φυσική μας θέση που είναι η ευρωπαϊκή Ανατολή.
Κι ας θυμηθούμε ακόμη πως σε όλες τις ιστορικές μας περιπέτειες οι τρείς λαοί ευθαρσώς και χωρίς υστεροβουλία προσφωνιόμαστε ''αδέρφια''... στη βάση της εθνικής μας περηφάνειας και του λαικού μας φιλότιμου, που υπερέχει κάθε συμφεροντολογικής πρακτικής.
Ρώσοι Σέρβοι και Έλληνες!


Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Ελληνισμός σε Γεωπολιτική Συρρίκνωση

Ο Ελληνισμός από δεκαετίες βρίσκεται σε διαδικασία γεωπολιτικής συρρίκνωσης και γνωρίζουμε από τώρα με βεβαιότητα ότι η μια  συνιστώσα της συρρίκνωσης αυτής που θα συνεχιστεί είναι η δημογραφική.

Μια δεύτερη συνιστώσα που προστέθηκε πρόσφατα είναι η οικονομική και η οποία πρωταρχικά και με απλά λόγια θα πρέπει να αντιμετωπιστεί με την εξισσορόπηση της κατανάλωσης με την εγχώρια παραγωγή.

Μια τρίτη συνιστώσα είναι η πολιτισμική κατάπτωση που συνοδεύεται από εγκληματική πολιτική μετριότητα , εθνική χαλάρωση και απαξίωση και ιστορική λήθη και αποσύνθεση.

Η πρώτη και η τρίτη συνιστώσα υπό το βάρος  της δεύτερης στερούν την δυνατότητα μακρόπνοου στρατηγικού σχεδιασμού, υπό την ανάγκη άμεσης αντιμετώπισης του σήμερα και της επιβίωσης του έθνους στη διάσταση κυρίως της ακεραιότητας του κοινωνικού του ιστού.

Οδηγηθήκαμε εδώ κατόπιν μιας παρατεταμένης ηδονόφιλης παράλυσης και παρασιτικού καταναλωτισμού, που αποδεχθήκαμε στα πλαίσια της ΕΕ και της Δύσης γενικότερα, αμελώντας την ενίσχυση της εθνικής μας υπόστασης σε όλα τα επίπεδα που αυτή μπορεί να εκφραστεί και προκαλώντας αλόγιστα την αποδυνάμωσή μας.

Σήμερα αντί για ομότιμο ευρωπαϊκό κράτος κινδυνεύουμε να καταστούμε αθόρυβα βαλκανικοί δορυφόροι μιας ισχυρής Τουρκίας, χρησιμοποιώντας επίσημα τις προφάσεις και δικαιολογίες της ''υπέρβασης'' του εθνικισμού, της ''πολιτισμένης'' συμπεριφοράς ή της ''προοδευτικής'' κουλτούρας, γιατί φοβόμαστε να παραδεχτούμε τη γύμνια της σημερινής εθνικής μας αλήθειας.

Η μεταπολιτευτική πολιτική μας πορεία με τον πολιτικό τυχοδιωκτισμό που τη διακρίνει και τα ελλείμματα μιας ουσιώδους δημοκρατικής πραγματικότητας, εθνικής ομοψυχίας και εγρήγορσης και στρατηγικού σχεδιασμού ενδυνάμωσης της χώρας κατά τη συμμετοχή της στα κλαμπ των ισχυρών κρατών, θαρρείς πως δείχνουν στην τραγική τους διάσταση μια συλλογική αναζήτηση της ιστορικής μας ευθανασίας...

Παραβλέψαμε τραγικά το γεγονός πως σε συμμαχίες ισχυρών οφείλεις να είσαι ο ίδιος ισχυρός, ώστε να κερδίζεις τον σεβασμό των συμμάχων αντί της σημερινής χλεύης, που δείχνει να πλήττει ανεπανόρθωτα το εθνικό μας κύρος. Οι πολιτισμικές και συνήθως ηθικές μας προσεγγίσεις στις διεθνείς σχέσεις δεν έχουν να κάνουν με την πραγματικότητα του αμοιβαίου συμφέροντος και σεβασμού που τις καθορίζει.
Στις Διεθνείς Σχέσεις, δίκαιο έχει όποιος έχει τουλάχιστον ίση δύναμη και όταν αυτό δεν συμβαίνει, ο ισχυρός επιβάλει ότι του επιτρέπει η δύναμή του και ο αδύναμος υποχωρεί και προσαρμόζεται...

Η Ελλάδα της μεταπολιτευτικής πολιτικής της παρωδίας πλην ελάχιστων πολιτισμικών εξαιρέσεων, έκρυψε συστηματικά την αδυναμία της στον δυτικό ανταγωνισμό είτε πιθηκίζοντας τα ήθη και έθη των ισχυρών, είτε προσκολλώντας στην παραδοσιολατρεία.
Ο πτωχοπροδρομικός μας ελληνοκεντρισμός και ο κοσμοπολίτικος πιθηκισμός μας ήταν τα δυο χαρακτηριστικά μιας κίβδηλης ανάπτυξης, που παραγκώνισε την ίδια την εθνική, πολιτική και κυρίως την οικονομική μας ανάπτυξη.

Η αλληλοσυμπληρούμενη αυτή αντίθεση μεταφρασμένη σε οικονομική και κοινωνική πόλωση διαρκείας, αποτελούσε μια μόνιμη εθνική αδυναμία συστράτευσης και πραγματικά προοδευτικής συμπόρευσης των εθνικών μας ανθρωπίνων δυνάμεων με σκοπό την εγγενή αυτοδύναμη ανάπτυξη.

Το αποτέλεσμα απεικονίστηκε ως τραγέλαφος μιας νεοφιλελεύθερης δυτικής πολιτικής πρακτικής, που συνυπήρχε  με ανατολικού τύπου κρατικοποιημένη και παρασιτική οικονομία και σοσιαλιστική φρασεολογία και κουλτούρα που κυριαρχούσε σε πολιτισμικό επίπεδο.

Τα ψέματα όμως τέλειωσαν αφού ''όπως στρώνει κανείς κοιμάται'' κατά τη λαϊκή θυμοσοφία.
Αν τώρα άμεσα δεν απαλείψουμε ότι μας διαιρεί και δεν συστρατευθούμε ως έθνος στη λογική του αυτονόητου, δηλαδή της πραγματικής δημοκρατίας, της παρεμβατικής ελεύθερης οικονομίας και της κοινωνικής αλληλεγγύης, αντιμετωπίζοντας το σήμερα ως ιδιάζουσα πολεμική κατάσταση και σχεδιάζοντας με παρρησία, ειλικρινή διάλογο και εθνικό οίστρο το αύριο της ελπίδας και του οράματος, τότε θα αυτοχειριασθούμε στο θυσιαστήριο της εθνικής μας Ελπίδας...       

Τρίτη 22 Νοεμβρίου 2011

Ελληνικά Αρχιπελάγη και Δίκαιο Θαλασσών

Με βάση το Δίκαιο των Θαλασσών του 1982 η θέση της Ελλάδας σε αυτό είναι αρχιπελαγική.
Αυτό σύμφωνα με το άρθρο 7 του Δικαίου σημαίνει πως τα γειτνιάζοντα στον ηπειρωτικό χώρο νησιά εμπίπτουν στον ορισμό του αρχιπελάγους και έτσι ουσιαστικά το Αιγαίο αρχιπέλαγος καθίσταται ελληνικός θαλάσσιος χώρος( και το Ιόνιο και Κρητικό παρόμοια ).

Παρότι η ελληνική αντιπροσωπεία συνυπέγραψε αυτή τη θέση, έκτοτε παρασύρεται σκόπιμα από την Τουρκία σε μια ατέρμονη αναζήτηση καθορισμού υφαλοκρηπίδας ή ΑΟΖ , έτσι ώστε ακόμη και αν το κατάφερνε κάποτε, αυτόματα θα εγκατέλειπε το αυτονόητο δικαίωμα του αρχιπελαγικού της χώρου που σαφώς είναι εκτενέστερος και καθορίζεται με ευθείες ακτογραμμές βάσης.

Η εφαρμογή του άρθρου 7 είναι μονομερής πράξη που επικυρώνεται από τον ΟΗΕ ή τον Παγκόσμιο Ναυτιλιακό Οργανισμό χωρίς τη σύμφωνη άποψη άλλου Κράτους.
Παράλληλα με την εφαρμογή του άρθρου 7 δημιουργούνται αρχιπελαγικού τύπου περάσματα (αντί των διεθνών υδάτων σήμερα).
Η ανακήρυξη του Αιγαίου ως αρχιπελαγικό στενό που συνδέει τη Μεσόγειο με το Βόσπορο μπορεί να γίνει με βάση τις διατάξεις της Σύμβασης στα άρθρα 34 έως 45.
Με το να αναγνωριστεί το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος στο διεθνές δίκαιο καλύπτονται τα κυριαρχικά κενά που ονομάζονται διεθνή ύδατα.
Το κάθε νησί δεν αποτελεί αυθύπαρκτη οντότητα, αλλά ενώνεται άρρηκτα με το διπλανό του και δημιουργείται μία κι ενιαία αρχιπελαγική κυριαρχική αλυσίδα.

Το διεθνές δίκαιο είναι σαφές. Σε παράκτιο αρχιπέλαγος δεν εφαρμόζεται ο κανόνας των 6 ή 12 νμ, αλλά ο προπεριγραφείς κανόνας του άρθ. 7.
Εάν χαράξουμε υφαλοκρηπίδα/ΑΟΖ με το σημερινό καθεστώς απαγορεύεται η μετέπειτα χάραξη νέων παράκτιων αρχιπελαγικών γραμμών.
Συνεπώς, θα πρέπει πρώτα να αναγνωριστεί το Αιγαίο ως Παράκτιο Αρχιπέλαγος, όπως ρητά ορίζει το διεθνές δίκαιο, και μετά να καθορισθούν οι κυριαρχικές ζώνες, όπως έκανε η Νορβηγία το 1951 και ο Καναδάς το 1985.


Αντί λοιπόν  η Ελλάδα να παρασύρεται σκόπιμα από την Τουρκία σε αναζήτηση ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδας, θα πρέπει άμεσα να επανέλθει στη στρατηγική θέση της ανακήρυξης του Αιγαίου ως παράκτιου Αρχιπελάγους.

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2011

Ατλαντίδα ο μύθος και η προϊστορία


Όλοι μας έχουμε ακούσει για τη χαμένη νησιωτική ήπειρο της Ατλαντίδας κάπου στον Ατλαντικό Ωκεανό ( εξ΄ου και η επωνυμία) στην οποία βασίλευε ο Άτλας γιος του Ποσειδώνα και μιας ιθαγενούς.
Μύθος ή πραγματικότητα η ύπαρξή της είναι το ερώτημα που ταλανίζει χιλιάδες ερευνητών.
Αυτοί που πιστεύουν πως αποτελεί μύθο, προσπερνούν το θέμα εύκολα προδικάζοντας πως ο Πλάτωνας στους ''Τίμαιο και Κριτία'' έκανε μια σκόπιμη μυθώδη αναφορά για να τονίσει καλύτερα τα της ''Πολιτείας''. Παραλείπουν όμως πως ο κορυφαίος φιλόσοφος τονίζει πως αναφέρεται σε κάτι πραγματικό, περιγράφει λεπτομέρειες που για την αναφορά του θα ήταν μάλλον ανώφελες και κυρίως πέρα απ’ τον Πλάτωνα υπάρχουν δεκάδες πηγές και στοιχεία που συνηγορούν στην ύπαρξη της Ατλαντίδας...

Βέβαια είναι δύσκολο να πιστέψει κανείς πως μια ήπειρος καταποντίζεται σε μια νύχτα, αλλά μεταξύ των ερευνητών επικρατεί η άποψη πως αυτό έγινε σταδιακά και βαθμιαία με μια σειρά καταστροφών, που διήρκεσαν μερικές εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια πριν την οριστική καταβύθισή της το 9.500 π.Χ., δηλαδή της νήσου Ποσειδωνίας στην οποία και ο Πλάτωνας αναφέρεται.

Ας δούμε όμως ποιες πηγές και στοιχεία συνηγορούν στην ύπαρξή της :
α) η χαρτογράφηση του πυθμένα του Ατλαντικού δείχνει μια υφαλοράχη στο μέσο του ωκεανού με βάθος από λίγες δεκάδες μέτρα έως και δύο χιλιόμετρα και η οποία είναι καλυμμένη από ηφαιστειογενές υλικό.
β) στοιχεία χλωρίδας και πανίδας μεταξύ της αμερικανικής και της ευρωπαϊκής ηπείρου τα οποία αναπτύχθηκαν μετά τον διαμελισμό της Παγγαίας είναι κοινά και δείχνουν πως οι ήπειροι αυτές κάποτε επικοινωνούσαν. Για να είναι αυτό κατορθωτό θα ‘πρεπε να παρεμβάλλεται μια ενδιάμεση ήπειρος.
γ) εθνολογικοί και γλωσσολογικοί τύποι όπως αυτοί των Βάσκων που η γλώσσα τους μοιάζει με αυτή των ιθαγενών της Αμερικής ή η ομοιότητα της γλώσσας των Μάγιας με τα ελληνικά όπως αναφέρει ο μελετητής των Μάγιας  Ωγκύστ λε Πλονζόν. Εθνολογικά οι δολιχοκέφαλοι τύποι της Αμερικής μοιάζουν με της Δ.Αφρικής και των Καναρίων νήσων όπως αναφέρει ο εθνολόγος Ρόμπερτ Γκόρντον Λάθαμ.
δ) η ομοιότητα στις λατρείες και στα θρησκευτικά σύμβολα όπως ο ήλιος, ο όφις, η τετρακτύς, τα μυστήρια και οι τελετές που εξέπληξαν τους Ισπανούς κονκουϊσταδόρους. Ακόμη η ταρίχευση των νεκρών και οι πυραμίδες με τα κοινά αρχιτεκτονικά δεδομένα βάσης, ύψους, ακίδας και η χρήση τους ήταν μάλλον αδύνατο να συμβαίνουν παράλληλα και τυχαία σε δυο απομακρυσμένες ηπείρους.
ε) οι γραπτές πηγές πέραν του Πλάτωνα που είναι αρκετές όπως :
ο λατίνος συγγραφέας Κλαύδιος Αιλιανός γράφει στην ποικίλη ιστορία του πως ο Έλληνας ιστορικός Θεόπομπος κατέγραψε μια συνομιλία ανάμεσα στο βασιλιά της Φρυγίας και στον Σειληνό, κατά την οποία ο τελευταίος αναφέρθηκε σε μια μεγάλη ήπειρο, πέρα από τις στήλες του Ηρακλή, η οποία ήταν μεγαλύτερη από την Ευρώπη, την Ασία και τη Λιβύη μαζί.
Ο φιλόσοφος Πρόκλος παρουσίασε αποσπάσματα από ένα κείμενο αρχαίου συγγραφέα ο οποίος έγραφε ότι οι κάτοικοι των νησιών που βρίσκονται στον Ατλαντικό ωκεανό αναφερόντουσαν στις παραδόσεις τους σε ένα μεγάλο νησί με το όνομα Ατλαντίς, το οποίο σε παλαιότερους χρόνους είχε κυριαρχήσει σε όλα τα γύρω νησιά.
Ο Ρωμαίος στρατηγός Μάρκος Κλαύδιος Μαρκέλλος αναφέρει επτά νησιά στον Ατλαντικό, των οποίων οι κάτοικοι διατηρούσαν αναμνήσεις ενός μεγαλύτερου νησιού που ονομαζόταν Ατλαντίδα.
Ο Έλληνας ιστορικός Διόδωρος ο Σικελός, έγραψε ότι οι Φοίνικες ανακάλυψαν ένα μεγάλο νησί στον Ατλαντικό Ωκεανό, πέρα από τις στήλες του Ηρακλή, σε απόσταση μερικών ημερών ταξιδιού από τις ακτές της Αφρικής.
Ο Ρωμαίος ιστορικός Τιμαγένης, στο βιβλίο του ''Προαδαμίτες'', γράφει πως στην Γαλατία ζούσαν τρεις ξεχωριστοί λαοί: οι αυτόχθονες, οι Άρειοι Γαλάτες και οι εισβολείς από το νησί της Ατλαντίδας.
Αλλά και από την απέναντι πλευρά του Ατλαντικού ωκεανού έχουμε αρκετές αρχαίες παραδόσεις που μας δίνουν σημαντικά στοιχεία.
Οι Τολτέκοι αλλά και οι Αζτέκοι, αναφέρουν σαν τόπο προέλευσης τους μια χώρα που ονομαζόταν Αζτλάν ή Ατλάν (όπως ακριβώς είπαν στον Κορτέζ και Αζτέκος σημαίνει ο άνθρωπος του Αζτλάν).
Στο ιερό βιβλίο Πόπολ Βουχ διαβάζουμε για την επίσκεψη που έκαναν οι τρεις γιοι του βασιλιά Κουίντσε σε μια χώρα ''στην Ανατολή, στις ακτές της θάλασσας, απ’ όπου ήρθαν οι πατέρες μας'' και από τα πολλά πράγματα που έφεραν από εκεί ήταν και ''ένα σύστημα γραφής''.
Ένας κοινός θρύλος όλων των ινδιάνικων φυλών λέει ότι κάποτε, όλες οι φυλές ήταν μία και ζούσαν μαζί σε ένα νησί προς την Ανατολή του Ήλιου.
Και ο Κουετζαλκοάτλ, αυτή η σημαντική Μεξικάνικη θεότητα, αναφέρεται πως είχε έρθει από τη μακρινή Ανατολή.
Αναφερόμενοι τέλος στο θρύλο του μεγάλου κατακλυσμού, θα πρέπει να πούμε ότι αποτελεί μια κοινή ανάμνηση για όλους, σχεδόν, τους λαούς της γης και σχετικές αναφορές βρίσκουμε στις περισσότερες μυθολογίες...

Η μετάφραση από το χειρόγραφο Τροϊάνο το οποίο βρίσκεται στο Βρετανικό Μουσείο, ενός κειμένου που γράφτηκε από τους Μάγια, πριν από 3.500 χρόνια περίπου αναφέρει τη φυσική καταστροφή που προκάλεσε την καταβύθιση του νησιού της Ποσειδωνίδας: ''Στο έτος 6 Καν, την 11 Μουλούκ του μηνός Ζακ έγιναν τρομεροί σεισμοί, που συνέχισαν χωρίς διαλείμματα μέχρι της 13 Τσουέν. Η χώρα των χωμάτινων λόφων, η χώρα Μου θυσιάστηκε· δυο φορές ανασηκώθηκε και ξαφνικά εξαφανίστηκε κατά τη διάρκεια της νύκτας, και η περιοχή συνεχώς ταραζόταν από ηφαιστειακές δυνάμεις. Αυτές ανάγκασαν την ξηρά να ανυψωθεί και να βυθιστεί πολλές φορές. Τελικά, η επιφάνεια εξαφανίστηκε και δέκα χώρες κατακομματιάστηκαν και διαχωρίστηκαν. Ανίκανοι να αντιμετωπίσουν τη δύναμη αυτών των γήινων αναστατώσεων, αυτές βυθίστηκαν μαζί με τα 64.000.000 κατοίκους τους, 8.060 χρόνια πριν από τη συγγραφή αυτού του βιβλίου''...

Η πρωτεύουσα Τενοχτιτλάν είχε κτιστεί στο κέντρο μιας λίμνης (σε ανάμνηση της Ατλαντίδας) και γύρω απ τον κεντρικό οικισμό άλλοι οικισμοί τον περιέβαλλαν με ομόκεντρους κύκλους, όπως ακριβώς περιγράφει την αρχιτεκτονική της Ατλαντίδας και ο Πλάτωνας.
Οι Μάγιας επίσης μιλούσαν για το θεό που ανέμεναν από την ανατολική θάλασσα και γι αυτό άλλωστε προσκύνησαν άμεσα τους Ισπανούς κατακτητές νομίζοντάς τους ως θεούς που επιστρέφουν από τη μητρική τους γη...

Στην ελληνική μυθολογία και σε ανάμνηση του πολέμου που έγινε μεταξύ εισβολέων Ατλάντων σε Ευρώπη και Αφρική και της συμμαχίας των Αθαναίων (δωρική των Αθηναίων) λέγεται πως ήταν αφιερωμένο το πέπλο της θεάς Αθηνάς με το οποίο την ενέδυαν κόρες στο τέλος της πομπής των μικρών Παναθηναίων… Είναι άλλωστε γνωστό πως η Αθήνα είναι αποτέλεσμα μιας μυθικής πολεμικής αναμέτρησης ανάμεσα σε Ποσειδώνα και Αθηνά…
Αυτή η αναμέτρηση δεν είναι άλλη από τον ελληνοατλαντικό πόλεμο του 9500 π.Χ. που έληξε με ξαφνικό καταποντισμό της νήσου Ποσειδωνίας της Ατλαντίδας από ηφαιστιακές εκρήξεις και ήττα τους σε ευρωπαϊκό έδαφος…
Η νησιωτική ήπειρος Ατλαντίδα όπως φαίνεται δεν είναι ένας ακόμη μύθος μα μια άγνωστη προϊστορία που μας αφορά. Άλλωστε οι Αζόρες και οι Κανάριοι νήσοι με όλα τους τα χαρακτηριστικά και την πλούσια ηφαιστειακή δράση και ιστορία παραμένουν εκεί στο μέσον σχεδόν του Ατλαντικού για να το τεκμηριώνουν…

Πέμπτη 17 Νοεμβρίου 2011

Επιτέλους η ΕΚΤ μπορεί και πρέπει να τερματίσει την κρίση

Πληθαίνουν επιτέλους οι φωνές στην Ευρώπη που ζητάνε να εξουσιοδοτηθεί η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, ώστε να μπορεί να εγγυάται και να αγοράζει ομόλογα Κρατών από τη δευτερογενή αγορά.

Αυτό που σήμερα δηλαδή καλείται ανεπαρκώς να πράξει το EFSF το οποίο έχει προβλήματα  χρηματοπιστωτικής επάρκειας  και μη τραπεζική μορφή, όπως ζητούσε η Γαλλία και αντιδρούσε η Γερμανία απεικονίζοντας και τη μόνιμη διαμάχη Ευρώπης – Γερμανίας, όπως αυτή καθορίστηκε με τη συνθήκη του Μάαστριχτ.

Είναι το πλέον αυτονόητο και λογικό η ΕΚΤ να εγγυάται και να προστατεύει την ευρωζώνη και το ενιαίο νόμισμα από κερδοσκοπικές επιθέσεις ‘’αγορών’’. Η Ευρωπαϊκή κρίση χρέους θα είχε αποφευχθεί και η Ευρώπη δε θα χρειαζόταν να υιοθετήσει την αμυντική πολιτική της λιτότητας, η οποία έχει ως συνέπεια την ύφεση και το λιγότερο κοινωνικό κράτος.

Προ της απειλής διάλυσης της Ευρωζώνης για την οποία ευθύνεται κυρίως η Γερμανία που εμμένει στη γραμμή του σκληρού ευρώ, και αφού επιτέλους οι λαοί της Ευρώπης και οι ηγεσίες τους καταδεικνύουν το αυτονόητο, ελπίζουμε ότι τελικά θα αναθεωρηθεί ο ρόλος της ΕΚΤ και η συνθήκη του Μάαστριχτ και η Ευρώπη θα αποτελέσει τον ασφαλέστερο οικονομικό ‘’τόπο’’ επένδυσης της παγκόσμιας οικονομίας.

Σημειώνουμε πως μόνον η Ευρώπη ακολουθεί το δρόμο της συμπίεσης ( λιτότητας και δημοσιονομικής πειθαρχίας) όταν οι υπόλοιπες αγορές τυπώνουν νομίσματα σε ΗΠΑ, Μ.Βρετανία, Ιαπωνία και με την Κίνα να βρίσκεται σε μια πιο επιφυλακτική στάση. Η μόνη λογική εξήγηση στις γερμανικές εμμονές όταν η περίμετρος της Ευρώπης καταρρέει, βρίσκεται στο παρασκηνιακό θρίλερ νομισματικών αντοχών μεταξύ δολλαρίου – ευρώ και στην πραγματικότητα που λέει πως το δολλάριο κινδυνεύει λόγω του τεράστιου δημόσιου χρέους του, ενώ ο ευρωπαϊκός πυρήνας ανακάμπτει.

Η ευρωπαϊκή συνύπαρξη και ομοτιμία όμως δεν επιτρέπει σε μια Γερμανία να θυσιάσει τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες για να κερδίσει τον δικό της νομισματικό αγώνα, γιατί το ευρώ χωρίς ΕΕ έστω και με μικρότερο πυρήνα δεν έχει μέλλον, γιατί απλούστατα θα απολέσει τις καταναλωτικές του πραγματικές αγορές. Η υποτιθέμενη νίκη ενός στενού ευρωπυρήνα  θα ήταν μια ''πύρρειος νίκη'' αν και το δολάριο σε ύστατες στιγμές κρίσης έχει και άλλες ...ασύμμετρες εναλλακτικές (δημιουργία πολέμου).

Η Γερμανία δείχνει να έχει αντιληφθεί αυτό το ρίσκο της διάλυσης της ευρωζώνης, αλλά εξακολουθεί να αναλώνει χρόνο σε έναν νομισματικό πόλεμο νεύρων και ελπίζουμε πως εντέλει θα αναγκαστεί υπό την πίεση των άλλων χωρών να αποδεσμεύσει την ΕΚΤ στον αυτονόητο ρόλο της και το τέλος της κρίσης πριν η Ευρώπη διαλυθεί...

Όσοι είχαμε εξ αρχής τονίσει αυτό το συστημικό ‘’έλλειμα’’ λειτουργίας της ΕΚΤ στην ευρωζώνη αισθανόμαστε δικαίωση, μα περισσότερο αισθάνονται δικαίωση όσοι έλληνες και ευρωπαίοι έλεγαν πως η κρίση είναι επίπλαστη και σκόπιμη και πως η ορθολογικότερη ευρωπαϊκή πολιτική θα μπορούσε να πράξει το αυτονόητο έναντι της ασύδοτης οικονομίας των αγορών.

Βέβαια, κάλλιο αργά παρά ποτέ, χωρίς αυτό να αναιρεί την ανάγκη επίλυσης των παθογενειών της ελληνικής οικονομίας...

Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

Πολυτεχνείο - τα ερωτηματικά της εξέγερσης

Ο δρόμος προς την κόλαση είναι στρωμένος με καλές προθέσεις…
Όλες οι επαναστάσεις της ιστορίας από την Αναγέννηση και μετά δεν είναι αμόλυντες λαϊκές εξεγέρσεις, αλλά εμπεριέχουν σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό το σπέρμα της συνωμοσίας που εξυπηρετεί μέσω αυτών ένα διαφορετικό σκοπό από τον κυρίαρχο και έκδηλο της όποιας λαϊκής απαίτησης.

Η εξέγερση – σύμβολο του '73 στο Πολυτεχνείο είναι η πλέον αμφίσημη, γιατί :

α) ενώ ξεκίνησε σαν φοιτητική αντίδραση σε νόμο για στράτευση κατόπιν αιτιολογημένης διακοπής σπουδών και άλλων φοιτητικών αιτημάτων, με σποραδικές καταλήψεις Σχολών, μετατράπηκε ξαφνικά και μέσα σε δυο μέρες σε αντικαθεστωτική κίνηση συνεπικουρούμενη από αγρότες των Μεγάρων που αντιδρούσαν σε απαλλοτριώσεις γης για εγκατάσταση διυλιστηρίου του Ωνάση και εργάτες που εισχώρησαν στο ΕΜΠ.

β) δεν έγινε σε οξύ δικτατορικό χρόνο, αλλά αμέσως μετά την άρνηση του δικτάτορα Παπαδόπουλου να επιτρέψει στους Αμερικανούς τη χρήση της Ελλάδας για συμμετοχή στον αραβοϊσραηλινό πόλεμο του Γιομ Κιπούρ (6-23/10/73) και ενώ η μεταβατική κυβέρνηση Μαρκεζίνη (από τις 08/10/1973) ήθελε ελάχιστο χρόνο για προκήρυξη εκλογών (είχαν οριστεί για τις 10/02/1974 ) με σκοπό την επάνοδο στη Δημοκρατία και με τη συμμετοχή όλων των προδικτατορικών κομμάτων, αλλά και νέων όπως προέβλεπε το ''Σχέδιο Φιλελευθεροποίησης'' του Γ. Παπαδόπουλου από το 1970-1973.

γ) είχε προηγηθεί το αποτυχημένο κίνημα του ναυτικού ως φιλοβασιλικό σχέδιο επανόδου του βασιλιά Κων/νου και το δημοψήφισμα για το πολίτευμα στις 29/7/1973 που με 78,4% έλεγε όχι στη βασιλεία.

δ) με το ίδιο σχέδιο φιλελευθεροποίησης είχαν καταργηθεί τα πιστοποιητικά πολιτικών φρονημάτων, είχαν αμνηστευτεί οι πολιτικοί κρατούμενοι και είχε δοθεί ειδική χάρη στον Παναγούλη.
Κυρίως όμως είχαν ικανοποιηθεί όλα τα φοιτητικά αιτήματα, πλην του χρόνου επανάληψης των φοιτητικών εκλογών που οι φοιτητές ήθελαν να διεξαχθούν τον 12/73 και η κυβέρνηση Μαρκεζίνη τον 02/74, ώστε να έπονται των προγραμματισμένων βουλευτικών εκλογών.

ε) κυρίως όμως είχε αναθεωρηθεί το Σύνταγμα του 1968 με το Σύνταγμα του 1973 που προέβλεπε αβασίλευτη Προεδρική Δημοκρατία με εκλογή του Προέδρου απ’ το λαό, 200 βουλευτές και Συνταγματικό Δικαστήριο ''δια την ανάπτυξιν της κομματικής ζωής''…
[Ο ίδιος ο Παπαδόπουλος ανακηρύχτηκε μεταβατικός Πρόεδρος, επιδιώκοντας όπως έλεγε τη δημιουργία ενός '' νέου, υγιούς, αυτοπειθαρχημένου δημοκρατικού πολιτεύματος'', αλλά δεν έπεισε τους πρώην πολιτικούς, μα ούτε και τους στρατιωτικούς συνεργάτες του που εποφθαλμιούσαν την νέα του προεδρική υπερεξουσία.]

στ) παρά τις μαρτυρούμενες εντολές του Παπαδόπουλου για αναίμακτη εμπλοκή της αστυνομίας, όχι μόνον δεν επενέβη ο στρατός τελικά, αλλά και η συντριπτική πλειοψηφία των νεκρών αναφέρεται ως έργο ελεύθερων σκοπευτών από κτίρια και διερχόμενα άρματα, γεγονός που παραπέμπει σε εμπλοκή μυστικών υπηρεσιών πέραν της ελληνικής.

ζ) δεν επετεύχθη ο αντικειμενικός πολιτικός στόχος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, αλλά απεναντίας η σκληρότερη Χούντα του Ιωαννίδη και επίσημα στις 25/11/1973. Ανεπίσημα άρχισε με την έξοδο των τανκ και την άρνηση των εντολών Παπαδόπουλου.

η) η μεταπολίτευση έγινε στις 24/07/1974 με την πρόσκληση του Καραμανλή για κυβέρνηση εθνικής ενότητας, όταν ο Ιωαννίδης αντιλήφθηκε πως είχε εξαπατηθεί από τους αμερικανούς και η Κύπρος καταλαμβανόταν αβοήθητη.

Τα παραπάνω είναι ερωτήματα αναζήτησης της αλήθειας για την σύγχρονη επέτειο του ευκολόπιστου λαού μας που ίσως ακόμη αρέσκεται σε μύθους έστω κι αν αυτοί κρύβουν λύκους μέσα τους...
Αυτό που αδυνατώ να κατανοήσω είναι το πώς εκείνη η λαϊκή εξέγερση ''σταθμός'' των 4-10.000 ελλήνων, είναι τόσο αναντίστοιχη με μια σημερινή συγκέντρωση 400.000 Ελλήνων στο Σύνταγμα. Πως δηλαδή τόσοι λίγοι τότε ανατρέπουν μια ''Χούντα'' και πως τόσοι πολλοί σήμερα δεν ανατρέπουν μια ''Δημοκρατία''...

Την απάντηση θαρρώ πως την πήραμε σήμερα από την όλη διαδρομή της γενιάς του Πολυτεχνείου… Σήμερα που κάθε Έλληνας εύχεται να μην είχε κυβερνήσει την Ελλάδα ποτέ αυτή η γενιά και αναζητά την απαλλαγή μέσα από μια Νέα Μεταπολίτευση.

Για όσους βιαστούν να αντιτείνουν το περιώνυμο ''κόστος'' της δημοκρατίας και της ελευθερίας, θα τους υπενθυμίσω πως :'' είναι περισσότερο σκλάβος αυτός που Νομίζει πως είναι ελεύθερος''…
Απογοητευτικό τεκμήριο είναι το πώς οι γεννήτορες της δημοκρατίας του Πολυτεχνείου έγιναν οι εκτελεστές της μεταπολιτευτικής δημοκρατίας και της επόμενης γενιάς.
Αντιβαίνοντας την πεπατημένη της ιστορίας τολμώ να υποθέσω πως :
ΑΝ δε γινόταν η εξέγερση του Πολυτεχνείου
τότε ίσως να μην είχε ανατραπεί ο Παπαδόπουλος, να είχε ολοκληρωθεί η μετάβαση στη δημοκρατία διαφορετικά, να μην είχε γίνει η εισβολή στην Κύπρο ή στη χειρότερη να είχε διεξαχθεί ελληνοτουρκικός πόλεμος με δεδηλωμένη την ποιοτική ελληνική υπεροπλία, να μην είχε δυσανάλογα με το χρόνο δημοκρατίας υπαναπτυχθεί η χώρα, να μη είχε αποβιομηχανιστεί, να μην ήταν όπως και τότε χρεωμένη και εξαρτημένη και τέλος, γιατί όχι, να μην ήταν μια σημαντική και πολύ πιο δυνατή χώρα σήμερα?

Αντικειμενικά η Χούντα του '67 ήταν σίγουρα ένα γεγονός ενταγμένο στα γενικότερα σχέδια επικράτησης του ΝΑΤΟ κατά τη διάρκεια του Ψυχρού πολέμου και γι' αυτό άλλωστε προυπήρχε ο ''ΙΔΕΑ'' και το σχέδιο ''Προμηθεύς''. Στην πορεία της όμως διαφοροποιήθηκε αρκετά απ' αυτά τα σχέδια και προφανώς γι αυτό ανατράπηκε.

Σίγουρα η βίαια κατάληψη της εξουσίας είναι εξ' ορισμού Χούντα και καταδικαστέα.
Παρόμοια όμως είναι καταδικαστέα και κάθε κίβδηλη Δημοκρατία.

Σημασία έχει πως μια ακόμη επανάσταση δείχνει πως κάπου έχασε το δρόμο της και δεν ολοκληρώθηκε ποτέ.
Για την Ελευθερία ''δεν δάκρυσε ακόμη απο χαρά ο ήλιος''...