Τετάρτη 6 Μαΐου 2015

Ομάδα Ε

Ένας από τους θεματολογικούς άξονες του παρόντος blog είναι η προσπάθεια χειραφέτησης του ''ελληνοκεντρικού ιδεολογικού κινήματος'' από ομάδες, πρόσωπα και πολιτικές στην ενότητα '' Ω Ξειν αγγέλειν '' στην οποία φυσικά δεν γίνεται καμιά αναφορά στην πολύφημη ομάδα Ε όπως κάποιοι θα περίμεναν. Καιρός όμως να μιλήσουμε και γι αυτή, ξεκαθαρίζοντας εξαρχής πως το ομώνυμο κίνημα κάποιων στρατηγών του μεσοπολέμου απέχει παρασάγγας από το πραγματικό θέμα και δεν θα αναφερθούμε σε αυτό.

Παραδεχόμενοι λοιπόν τη μαζοποίηση των κοινωνιών της εποχής μας, όπου η ανεστιότητα (απομόνωση, αποδυνάμωση) του πάλαι ποτέ ''πολίτη κι οπλίτη'' εκφράζεται στον ευτελιστικό χαρακτηρισμό του ''υπηκόου'', είναι φυσιολογικό αυτή η αδυναμία του ατόμου να παράγει μαζικά την τάση αναζήτησης ενός ιδεώδους και συμβολικού, που θα ενσωματώνει κάθε κρυφό πόθο και προσδοκία του. Έτσι αναζητείται αλλά και λανσάρεται σκόπιμα από τα media ανά καιρούς ο ηγέτης, ο σωτήρας, ο καθοδηγητής, το σωτηριολογικό όραμα και άλλες παραμυθίες της καταπονημένης ως μάζα λαϊκής ψυχής, απάγοντας τη σκέψη και το στοχασμό τους από την κατανόηση του πραγματικού, ώστε να διαιωνίζεται η αυτοκρατορικού τύπου εξουσία κάθε μορφής, θρέφοντας τους λαούς με χίμαιρες και παραμύθια.

Τις τελευταίες δεκαετίες και - καθόλου τυχαία - παράλληλα με τη γέννεση του ελληνοκεντρικού ιδεολογικού κινήματος, αυτή η τάση εκφράζεται με την αναζήτηση μιας ''υπερομάδας Έψιλον'' η οποία ...θα παρέμβει για να σώσει δήθεν τον ελληνισμό από καθετί κακό...!
Τον ελληνισμό που με τη χρήση μικρού έψιλον αποτελεί επιθετικό προσδιορισμό ατόμων όπου γης και όχι εθνικό φυσικά, για όσους γνωρίζουν τα στοιχειώδη αυτού που καλούμε ελληνοκεντρικό ιδεολογικό κίνημα ( http://kamararc.blogspot.gr/2011/10/blog-post_1533.html ).
Είναι δηλαδή εξαρχής ξεκάθαρο πως κανείς και δη ως εκδότης και συγγραφέας μιας φαντασιόπληκτης ''ουφολογίας'' που απέχει ποιοτικά κι απ αυτήν ακόμη την επιστημονική φαντασία, δεν μπορεί να μιλήσει για τον ελληνισμό επιδιώκοντας το αλάθητο και δογματικό σε μια χαμηλού επιπέδου καταγραφή που εμπλέκει μύθους, δοξασίες και θρησκευτικά κατάλοιπα με τον πυρήνα της κλασικής ανθρώπινης διανόησης.
Και πέρα από το εμπορικό κέρδος των εκδόσεων που είναι το προφανές, αποκαλύπτεται περίτρανα και μια παραθρησκευτική έως και θρησκοληπτική  συνύφανση του ''ελληνοκεντρισμού'' τους, ώστε να διαβάλλει το θέμα και να πλημμυρίσει με σύγχυση κάθε αναγνώστη και καλόπιστο ερευνητή του ελληνοκεντρικού ιδεολογικού φαινομένου που επανακάμπτει στη χώρα μας ως μια φυσική τάση εθνικής αυτογνωσίας, με κάθε κλασική διάσταση κοσμοαντίληψης που αφορά όλη την ανθρωπότητα και όχι την στείρα αναζήτηση ενός ''περιούσιου'' που αφορά άλλες επικίνδυνες δοξασίες
Κανείς λοιπόν απ΄ αυτούς δεν είναι και δεν εκπροσωπεί καμιά ομάδα Έψιλον. Απεναντίας ελάχιστοι και άξιοι πρωτοπόροι ερευνητές και συγγραφείς είναι οι σημαίνοντες την επανάκαμψη στην πατρίδα και μητρίδα γη των ελλήνων ''θεών'' σε φιλοσοφικό επίπεδο, ορίζοντας την έναρξη της εθνικής αυτογνωσίας.

Στο ερώτημα εάν τελικά υπάρχει ή δεν υπάρχει ομάδα Έψιλον, θα μπορούσαμε να απαντήσουμε πως υπάρχει και ομάδα ...Ύψιλον δίκερη και ζωηφόρος, αλλά θα κατανοούσαν ελάχιστοι. Θα απαντήσουμε πως υπάρχει Έψιλον που δεν αποτελεί ομάδα ή μη μόνον σκόρπιες και ''σπαρτές'' μονάδες επίγνωσης που συνέχεια πληθαίνουν.
Γιατί και ο απλός Έλληνας ή και κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος όπου γης μεταφέρει στο dna του καταβολές μνήμης από γενιάς, που διαμορφώνουν χαρακτήρα και προσωπικότητα και που περιμένουν μέσα από τη γνώση να γίνουν ανάμνηση ιστορική κι επίγνωση της ανθρώπινης αλήθειας.
Κι είτε ανήκεις σ’ αυτές, είτε δεν ανήκεις. Είτε είσαι άνθρωπος, είτε δεν είσαι. Με αυτή την έννοια ναι, υπάρχουν και ''δρακονιανοί επικυρίαρχοι εισβολείς''. Ανθρωποειδή ερπετά που δεν μπορεί να είναι άνθρωποι. Είναι το επικυρίαρχο 0,001% του συνολικού πληθυσμού της Γης. Είναι αυτοί που εξακολουθούν να δολοφονούν δισεκατομμύρια ψυχές ανά τον κόσμο αναγκάζοντάς τες να ζουν με ένα δολάριο τη μέρα. Νομοθετώντας το δίκιο του τόκου και της βόμβας… Αδιαφορώντας για την τύχη του πλανήτη και της ανθρωπότητας.
Να όμως που υπάρχουν και έλληνες. Λιγοστοί όπως πάντα. Σπαρτοί(η) - όπως κάποτε - και σκόρπιοι στις χώρες και στις άκρες της γης. Κι ο αιώνιος πόλεμος Αθαναίων και Ατλάντιων συνεχίζεται... Κάθε παραμύθι κρύβει ένα λύκο μέσα του. Μια αλήθεια. Μια αλήθεια που κάποια στιγμή το ακυρώνει. 
Γιατί πίσω από την εθνική μας κατάπτωση κυρίως την πνευματική, υπάρχει μια βαριά κληρονομιά κι ένα βαρύ και πανανθρώπινο χρέος που μας ζητά να αφυπνιστούμε και να δούμε κατάματα την ομάδα Έψιλον στον εαυτό μας και στις δυνατότητές του.
Αγνοούμε και ακόμη αρνιόμαστε την ιστορία μας, αγνοούμε και ακόμη αρνιόμαστε τη γλώσσα μας, αγνοούμε και ακόμη αρνιόμαστε τη φιλοσοφία μας, αγνοούμε και ακόμη αρνιόμαστε τη δημιουργική συνεργασία μας, όντας διαιρεμένοι, αδύναμοι και τιποτένιοι κληρονόμοι μιας γης που γεννά θεούς και ήρωες στο διηνεκές, ως καθοδηγητής στο ελευθεροπρεπές και δημιουργικό αύριο της ανθρωπότητας.
Εδώ λοιπόν μέσα μας, μέσα στον καθένα από μας κρύβεται μια υπερομάδα του δελφικού Έψιλον και της δελφικής  προτροπής του Γνώθισαυτόν. Αρκεί να ξεφύγουμε μια ανάσα από το φιλοτομαριστικό ιδεώδες μας και την καταναλωτική ματαιοδοξία μας για να ανακαλύψουμε τη μεγαλοπρέπεια και την πραγματική αρχοντιά του εαυτού μας. Αρκεί να ξεφύγουμε μια ανάσα από τα τετριμμένα της κενόδοξης καθημερινότητάς μας για να μάθουμε πως θα είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας, εγγυητές της ελευθερίας μας και αλληλέγγυοι στον συμπολίτη και στην πρόοδο της χώρας μας και του κόσμου. Αρκεί μια ανάσα από τη μιζέρια μας για να ανακαλύψουμε το προσωπικό μας μεγαλείο ως έλληνες πολίτες κι οπλίτες της Γης.
Αρκεί μια ανάσα από την θρησκόληπτη δουλοπρέπειά μας για να νιώσουμε περήφανοι για τις ιδέες και τα πανανθρώπινα ιδανικά μας. Και στα εθνικά μας όρια αρκεί μια πανεθνική σύμπνοια προς την πρόοδο και θα ξεπεράσουμε κάθε αναπτυξιακή προσδοκία, αντί να διώχνουμε τους επιστήμονές μας στο εξωτερικό και να υποχρηματοδοτούμε την έρευνα και την εκπαίδευση, έναντι φαύλων δαπανών της εξουσίας. Αρκεί μια ανάσα γενναιότητας για να επανελληνιστούμε. Να μάθουμε να είμαστε αφεντικά και κυρίαρχοι του εαυτού μας και της χώρας μας, χωρίς να χρειάζεται να διαλέγουμε αφεντικά, αλλά άρχοντες μιας υποδειγματικής δημοκρατίας και έντιμους συμμάχους και εταίρους.      
Λίγες λαμπρές στιγμές μόνον επίγνωσης, έμπνευσης, έπαρσης και θέλησης για ζωή και δημιουργία αρκούν για να εντοπίσουμε το σπέρμα της ομάδας Έψιλον μέσα μας. Όλοι μας είμαστε εν δυνάμει μέλη της. Και κάθε στιγμή που δίνουμε σάρκα και οστά σε μια ιδέα, σε ένα ιδανικό ανθρώπινο, σε ένα δημιούργημα προσθέτοντας στην εξέλιξη τότε είμαστε ενεργά μέλη της κι η ομάδα Έψιλον πραγματική και σημαντική.
Έλληνας σημαίνει φορέας του φωτός και ρόλος του είναι να απαλλάσσει την ανθρωπότητα από τα σκοτάδια της άγνοιας και της λήθης. Έτσι κι η ομάδα Έψιλον δεν έχει μορφή, οργάνωση, στελέχη και καταστατικό.
Είναι διάχυτη σε όσους την αντιλαμβάνονται. Άλλωστε στα ελληνικά 
ΩΠΟΛΛΩΝΟΥΠΑΝΤΙΦΑΕΙΝΕΤΑΙΑΛΛΟΤΙΣΕΣΘΛΟΣ   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου