Επιστροφή

Επιστροφή.

Από χειμώνα σε χειμώνα.

Χειμώνας του 12 Δεκέμβρης.

Απουσία έμπνευσης και αίσθηση στασιμότητας στο ''μάτι'' του κυκλώνα του πολιτικού γίγνεσθαι.

Αδυναμία περιγραφής του χαλασμού τριγύρω ή άρνηση καταγραφής του καταφανούς.

Αίσθηση ακινησίας αποτυπωμένη στα σβησμένα μάτια και την άτονη μιλιά του κόσμου που συναντάς οπουδήποτε.

Κόσμος ακίνητος, ανήμπορος ν’ αντιδράσει, να σκεφτεί, να σηκώσει ανάστημα στην καταπίεση.

Στα media κάθε είδους φωνασκούν μόνον οι κρατικοδίαιτοι για τα μπιχλιμπίδια της καλοπέρασης που σχετικά στερήθηκαν.

Οι υπόλοιποι ακίνητοι στη σιγή.

Με αναγραμματισμό οι ακίνητοι γίνονται ανίκητοι.

Οι τότε ανίκητοι έλληνες σήμερα είναι ακίνητοι έλληνες.

Και περιμένουν.

Κανείς δεν ξέρει τι, απλά περιμένουν.

Δεκέμβρης του 2012.

Αδικημένοι και στερημένοι έλληνες περιμένουν.

Αυτούς που πέρα απ’ τα μπιχλιμπίδια της καλοπέρασης αναζητούνε ιδανικά.

Ιδανικά ξεχασμένα στη χώρα που ξεφτιλίζεται για δανεικά.

Αυτοί οι λίγοι συνήθως γίνονται εθελοντές κοινωνικής αλληλεγγύης.

Για να στοιχιστούν σε φάλαγγα ψάχνουν την ασπίδα του αριστερού τους συνοδοιπόρου.

Στον αφόρητο θόρυβο της μεγάλης Σιγής.

Μα αριστερά και δεξιά χωρίζουν οι δρόμοι κι η φάλαγγα δε στοιχίζεται ποτέ.

Διαιρεμένοι ακόμη.

Έλληνες διαιρεμένοι κι ανήμποροι.

Ακίνητοι.

Κι ανίκητοι…