Θέλοντας να ευχηθώ στη μπλογκόσφαιρα για τις φετεινές γιορτές, σκέφτηκα καταρχήν πως αναφέρομαι σε γιορτές με κοινό σε εθνική κατάθλιψη και προβληματίστηκα, αλλά εν τέλει αποφάσισα να γιορτάσω και να σας ευχηθώ και να τους επιστρέψω μαζί σας τη θλίψη στη μούρη τους.
Έπειτα είπα να ξεφύγω απ' τα τετριμμένα δημοσιοθρησκευτικά ευχολόγια, καθότι απεχθάνομαι τα είδη κονσέρβας, αντιγραφής κι αναμασήματος της ίδιας κενής κι ανούσιας συνήθειας.
Έτσι στο δκό μου ευχετήριο μήνυμα θ' αναφερθώ στην εικόνα της πραγματικότητας πίσω απ' τη φωτεινή εορταστική κουρτίνα που συχνά μας τυφλώνει.
Λένε λοιπόν πως τα Χριστούγεννα 2012 χρόνια τώρα, συμβολίζουν την είσοδο του γιατρικού της αγάπης σε έναν συναισθηματικά άρρωστο κόσμο. Λένε επίσης πως η πανάρχαια ηλιακή γιορτή της αναγέννησης του ήλιου συμβολίζει την ανθρώπινη ελπίδα για το καινούργιο.
Και τα δυο προϋποθέτουν την ενεργό συμμετοχή μας και όχι το χάζεμα της βιτρίνας του κόσμου μας.
Πρώτα εμείς - ο καθένας από εμάς - οφείλουμε να αποδεσμευτούμε για λίγο από τη μικρή φυλακή του Εγώ μας και να διακρίνουμε πίσω απ’ τη βιτρίνα και τα λαμπιόνια και τα φανταχτερά στολίδια των δένδρων, εκείνον τον συνέλληνα και συνάνθρωπο που μας χρειάζεται.
Όχι απαραίτητα με χρήματα ή λίγο σπιτικό φαγητό απ’ το κονάκι μας, αλλά με ένα πλησίασμα θαλπωρής, με δυο ευχές που θ΄αγαντάρουν τον ανηφορικό ψυχισμό του και θ΄ανασάνει νιώθοντας συνοδοιπόρο συνάνθρωπο δίπλα του.
Κι ας φορτωθούμε ένα κομμάτι θλίψης δίπλα στην περίεργη μελαγχολία των εορτών για μας τους μεγαλύτερους.
Θά ΄ναι ευχή και ξόρκι και διπλή για μας χαρά αν την μετατρέψουμε σε παιδικό γέλιο και χαμόγελο συμπάθειας ηλικιωμένου, εκεί στη διπλανή μας πόρτα που ξέρουμε πως το στερούνται για χίλιους δυο άδικους λόγους που η ανθρώπινη αδικία ακόμη επιβάλλει δυστυχώς…
Ας θυμηθούμε απλά πως είμαστε κοινωνία , που πα να πεί πως ζούμε όλοι μαζί κι όχι τόσο χώρια ο καθένας μας όσο νομίζουμε ή όσο μας έμαθαν να νομίζουμε.
Ας ξαναγίνουμε άνθρωποι και έλληνες στοιχισμένοι σε φάλαγγα καλύπτοντας τον συνάνθρωπο με την ασπίδα μας στ΄αριστερά της στοίχισής μας.
Και τότε, μόνο τότε, το 2012 θα είναι ένα καινούργιο Έτος για όλους μας και για τον ελληνισμό που τόσο το χρειάζεται και περιμένει από μας, απ’ τον καθέναν μας να σηκώσει πάνω του και να φέρει στον τόπο την Ελπίδα για ένα καλύτερο Αύριο για μια καινούργια Ημέρα, μαζί με 2012 ευχές ελληνικές κι ανθρώπινες…
Και για να σπάσουμε λίγο τον περιρέοντα τόνο της γιορτινής εθνικής μας θλίψης ας σατυρίσουμε τα φετεινά μας κάλαντα :
μα βρήκε χώρα μπάχαλο, φόρους και αδικία!
Άγιος Βασίλης έφτασε, μα έχει απηυδήσει,
τον κυνηγά η Τρόϊκα κι Εκείνον να τον γδύσει!
Ετρεξε στην Κυβέρνηση, άσυλο να ζητήσει,
να δείξει λίγη ανθρωπιά, τα δώρα να χαρίσει!
Μα του 'παν το Μνημόνιο, πως έκοψε τα δώρα
και παίρνουν το δισάκι του, για να σωθεί η χώρα!
Άφησαν μόνο την στολή, στον σκορποχέρη Άγιο,
για να 'χει λόγο, να σκορπά Ελπίδες και Κουράγιο!
Μπερδέψατε τους είπ' Αυτός, τα δισ. με το δισάκι...
Τα δισ. να τα γυρέψετε, από τον μιζαδορ-Ακη!
Χρόνια Πολλά με Υγεία Χαμόγελο Δύναμη κι Αισιοδοξία κι ευτυχισμένο πράγματι το 2012 για όλους τους έλληνες!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου