Δευτέρα 17 Οκτωβρίου 2011

Πολιτικός Κοινοτισμός - το μέλλον


Με συγκροτημένες προτάσεις οι χώρες του ελεύθερου και συνεργαζόμενου κόσμου γίνονται κοινότητες του κόσμου, που προωθούν την ευημερία τους στη βάση της αγαστής συνεργασίας και του αμοιβαίου σεβασμού.


Πέρα και πάνω από τα σύνορα κρατών, ομοεθνίες ή συντεχνίες ανθρώπων – πολιτών γίνονται διακρατικές κοινότητες της δικής τους ιδιαιτερότητας και προάγουν τη διεθνή συνεργασία με στόχο την ευημερία του ανθρώπου κατ’ επέκταση σε μια ανθρωπότητα που διατηρεί και προάγει τη φυσική πολυπολιτισμική της χροιά μέσα από ένα μοντέλο διεθνούς πολιτικού κοινοτισμού, όπου φορείς και οργανισμοί θα βρούν ένα καλύτερο, αποτελεσματικότερο και πιο δίκαιο πολιτικό έδαφος διεθνούς συνεργασίας.

Ως εφαρμοσμένη κατάσταση ο πανανθρώπινος πολιτικός κοινοτισμός θα είναι η νίκη-χειραφέτηση  του ανθρώπου – ατόμου - πολίτη από την Εξουσία και την απειλή της κατάχρησής της.
Το δήθεν δικαίωμα και δυνατότητα του σημερινού ανθρώπου να αναπτύξει τη ζωή και την ευημερία του σε ένα ασύδοτα ελεύθερο περιβάλλον είναι ψευδεπίγραφο και οπισθοδρομεί δραματικά στην αρχή του νόμου της ζούγκλας.

Ο άνθρωπος του σημερινού σύγχρονου μεσαίωνα δυναστεύεται από τον πειθαναγκασμό της αφύσικης εξουσίας και από την ανίερη οικονομική ανάγκη και τη μέριμνα επιβίωσης.

Και τα δυο είναι διαμορφωμένα εργαλεία των σύγχρονων αυτοκρατοριών ή αστικών ολιγαρχιών, ώστε να καθυποτάσσουν τα άσημα έως ασήμαντα πλήθη των καταναλωτών τους, τα οποία ούτε μπορούν ένεκα της μέριμνας επιβίωσης να γίνουν συνειδητά άτομα πολίτες και μάλιστα συνεργαζόμενοι, ούτε να επιτύχουν πλην του αστάθμητου παράγοντα της τύχης την ψευδοδελεαστική οικονομική ευημερία των ολίγων.


Ο εργαζόμενος πολίτης ευημερεί αθροιστικά και ο πλούσιος πολίτης ευημερεί παραγοντικά. Αλγεβρικά ο ανταγωνισμός είναι αθέμιτος.
Πέραν αυτών και εγκληματικά ο άνεργος ή αναξιοπαθής πολίτης απορρίπτεται απ’ το κοινωνικό σώμα αυτοαναιρώντας ως φαινόμενο την ίδια την έννοια της κοινωνίας.

Η ανεστιότητα, η αποξένωση και ο ατομικισμός που αισθάνεται ο άνθρωπος στην αυτοκρατορία του χρήματος σήμερα είναι συμπτώματα εκφυλισμού του ανθρώπου – πολίτη της αρχαίας πόλης και του σώματος της κοινής πολιτείας και κοινωνίας σήμερα.
Οι αυτοκρατορίες άλλων εποχών έδωσαν από ένα δόγμα στα πλήθη τους και τα ποδηγέτησαν αποπλανώντας τα.
Σήμερα όπως και τότε λύση δεν αποτελούν ούτε οι διακηρύξεις ισότητας (κομμουνισμός – μονοθεϊσμός), ούτε η παρατηρούμενη αφύσικη ανισότητα (απόλυτα ελεύθερη οικονομία των αγορών).

Κάθε θέση και κάθε αντίθεση για να γίνεται προσωρινά έστω αποδεκτή μέχρι βελτίωσής της, οφείλει να τεκμαίρεται υπό το πρίσμα της φιλοσοφίας των μαθηματικών και της φυσικής επιστήμης.

Μαθηματικά η ισότητα γίνεται ισοπέδωση, ευθεία γεωμετρικά γραμμή, ακινησία και απονέκρωση και παράλληλα η αφύσικη ανισότητα γίνεται οξεία διαστρέβλωση με φυγόκεντρες τάσεις αποσταθεροποίησης και εκτροχιασμού των λαών και των κοινωνιών.


Η φυσική ανισότητα όμως, η οποία παρατηρείται ως αρμονική διαβάθμιση στη φύση προάγει την εξέλιξη και μάλιστα αρμονικά όταν διέπεται από κανόνες δικαίου σε περιβάλλον ελευθερίας, ώστε οι αντίρροπες κεντρομόλες και φυγόκεντρες δυνάμεις να εξισορροπούνται και να αναδιαμορφώνονται.

Η ζωή και η ανθρώπινη πορεία δεν μπορεί να έχουν κάθετες επιλογές ανοδικής ή καθοδικής απλά κατεύθυνσης.
Μπορούν και οφείλουν να έχουν σπειροειδή ανοδική πορεία η οποία προσδίδει δημιουργική δυνατότητα προέκτασης, σταθερότητα και αρμονία στη φρακταλοειδή της εξέλιξη.
Τα κλειδιά της ζωής dna και rna είναι βασικές φυσικές σπείρες που δείχνουν το δρόμο και τον τρόπο.

Το άτομο από μια ακόμη άσημη και ανώνυμη μοναδιαία και μοναδική πολλαπλότητα του ανθρώπινου είδους ως ομηρικός ‘κανένας’ οφείλει να γίνεται επώνυμο άτομο
με προσωπικότητα ως ομηρικός ‘οδυσσέας’ και ολοκληρώνεται είτε μέσα από τον εαυτό του, είτε μέσα από την ιδανική συνύπαρξη σε επίπεδο ζευγαριού, οικογένειας, κοινωνίας, έθνους, κλπ.

Η κοινωνία και η οικογένεια ακόμη ως βασικοί θεσμοί συνύπαρξης μπορούν και οφείλουν να βελτιώνονται σε προηγμένους πολιτισμούς ανθρώπων.

Ο ανθρώπινος πολιτισμός γίνεται ανώτερος όταν προάγεται σε περιβάλλον ελευθερίας και η κυρίαρχη ιδεολογία και κουλτούρα του διαμορφώνονται έτσι ώστε να τείνουν στη διαρκή βελτίωση της ελευθεροπρέπειας και της ευημερίας ατόμων και κοινωνιών.

Η ευημερία σε πρακτικό επίπεδο εξασφαλίζει την ευδαιμονία σε επίπεδο ψυχικό και αυτή με τη σειρά της προάγει την πνευματική ανάταξη του ανθρώπου και των συνόλων του, με αποτέλεσμα την προσέγγιση ενός ανώτερου ανθρώπινου συνειδέναι μιας νέας παγκόσμιας συνειδητότητας, που είναι στόχος και σκοπός της ίδιας της ανθρώπινης ύπαρξης μέσα στο σύμπαν.


Το ίδιο το σημερινό οικονομικό σύστημα που εάν και εφόσον εξυγιανθεί και εξομαλύνει έως ένα βαθμό την παγκόσμια αδικία, οφείλει στο αύριο να δώσει ομαλά τη θέση του στη Γνώση και στην εφαρμογή της που είναι οι διάδοχοι του Κεφαλαίου.

Η Γνώση, ο Πολιτισμός και η Τεχνολογία θα κληθούν στο αύριο μιας υγιούς πανανθρώπινης συνύπαρξης στον πλανήτη Γη να δώσουν σταδιακά στον άνθρωπο την αυτάρκεια, την άνεση και την ευημερία με τη σωστή διαχείριση των φυσικών πόρων και τη σταδιακή αντικατάσταση του θεσμού της εργασίας από τις μηχανές και τους αυτοματισμούς.

Η τελική απεξάρτηση του ανθρώπινου όντος από τη μέριμνα της επιβίωσης και την αποκλίνουσα εξουσία, θα είναι η τελική νίκη της ελληνικής ελευθεροπρεπούς Ιδέας απέναντι στη διεστραμμένη εξουσία του Χρήματος που ως πανδημία αλώνει και τον ίδιο και τη Φύση.

Η ψευδαίσθητη ζωή του σημερινού μεσαίωνα που προελαύνει προς το χειρότερο και την παγκόσμια υποδούλωση τυφλώνοντας ή στερώντας τη δυνατότητα για κριτική σκέψη και διεκδίκηση του βασικού δικαιώματος να είσαι ενσυνείδητα άνθρωπος θα καταρρεύσει, αφήνοντας στη Νέμεση την αντιμετώπιση της Ύβρης.


Το σημερινό ''σύστημα'' μας έμαθε πως είμαστε ανίσχυροι, αδύναμοι και παρακατιανοί και πως οι κοινωνίες μας είναι ανήθικες, δόλιες κι ανήμπορες.
Τους απαντάμε πως είμαστε πανίσχυροι, όμορφοι και καταπληκτικοί συνειδητοποιώντας και αντικατοπτρίζοντας την ομορφιά του κόσμου και της ίδιας της ζωής μας.

Το σημερινό σύστημα μας έμαθε να εντοπίζουμε τις διαφορές στον διπλανό μας και να προϊδεαζόμαστε έτσι στην αντιπαλότητα, το μίσος και τον πόλεμο.
Τους απαντάμε πως πλέον θα εντοπίζουμε τις ομοιότητές μας με το συνάνθρωπο ως εν δυνάμει πολίτες του κόσμου.
Υπερβαίνοντας συνειδητά από θέση σιγουριάς, δύναμης και κατανόησης και όχι αγνοώντας ηθελημένα και δουλόπρεπα τον εθνικιστικό, θρησκευτικό, φυλετικό και οικονομικό σωβινισμό που μας παρείχαν μαζικά για να εξασφαλίζουν τη διαίρεσή μας.

Το σύστημα μας έμαθε πως η επιβίωσή μας απαιτεί τον αργό θάνατο της μάνας Γης.
Τους απαντάμε πως η μάνα Γη είναι τμήμα του Εαυτού μας και πως πλέον η ενωμένη ανθρωπότητα θα αναλάβει συνολικά απ’ άκρου σ’ άκρο τη φροντίδα της.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου